Εισήγηση στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο 17-4-2024

ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΚΘΕΜΑΤΟΣ: 7 ΑΕΔ-24/2Ο23 (παρ. απόφ. ΑΠ 1509/2023) Δικάσιμος: 17.4.2024 Εισηγ.: Ειρ. Σταυρουλάκη Έκθεση άρθρου 11 παρ...

2014-03-25

ΙΣΠΑΝΟΙ ΠΑΠΟΥΔΕΣ...ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ..!

“Είμαστε η γενιά που αγωνιστήκαμε για να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας. Αυτή τη στιγμή παίζουν με το μέλλον των παιδιών μας και των εγγονιών μας… Τους συμπαραστεκόμαστε νοητά, στις τοπικές συνελεύσεις και στις δραστηριότητές τους. 

Αν αυτά τα παιδιά τα φωνάζουν κοροϊδευτικά “perroflautas” (ρέμπελους) για να μειώσουν το κουράγιο τους, τότε κι εμείς θα ονομαζόμαστε “Iaioflautas – Γιαγιοφλάουτας” (από το ισπανικό yayo, παππούδες).
Οι Γιαγιοφλάουτας υποστηρίζουν τη νεολαία στη μάχη τους για δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη, “ενάντια στους τραπεζίτες και στους συνεργούς τους, τους πολιτικούς”. Είναι ενάντια στην αχαλίνωτη κερδοσκοπία, στις περικοπές, στις ιδιωτικοποιήσεις και στην κοινωνικοποίηση των ζημιών, όπως στην εξυγίανση των τραπεζών με δημόσιο χρήμα. Επίσης υποστηρίζουν την PAH και όλους όσους έχουν διωχθεί από τα σπίτια τους λόγω αδυναμίας πληρωμής των υποθηκών τους. Βρίσκονται σε τουλάχιστον 11 πόλεις, 4 από τις οποίες βρίσκονται στην Καταλονία και είναι ενεργοί τόσο στο facebook όσο και στο twitter.

Στις 27 Οκτωβρίου 2011, οι Γιαγιοφλάουτας κατάλαβαν την πρώτη τους τράπεζα, την Banco Santander στην Βαρκελώνη. Διάλεξαν αυτήν τη συγκεκριμένη τράπεζα για την ημέρα της δράσης εναντίον των τραπεζών, επειδή ο διευθυντής της, ο κύριος Botin, δήλωσε ξεκάθαρα ότι είναι οι αδιαφιλονίκητοι νικητές της οικονομικής κρίσης. Η προσωπική περιουσία του ιδίου υπολογίζεται στα 1,7 δισ. ευρώ. Αυτή ήταν η αρχή μιας καμπάνιας μέσω της οποίας διαμαρτύρονται εναντίον των τραπεζιτών και της χρηματοοικονομικής ολιγαρχίας που “καταστρέφει τις ζωές του 99% των πολιτών”. Στο πλαίσιο αυτής της καμπάνιας κατέλαβαν διάφορες τράπεζες, όπως την La Caixa στην Μπανταλόνα.


Τον Ιούνιο του 2012, ξεκίνησαν μια εθνική καμπάνια σε ολόκληρη την Ισπανία με σκοπό να διαβάσουν δημόσια το μανιφέστο τους σε υποκαταστήματα της Deutsche Bank στις πόλεις Σαμπαντέλ, Ματαρό, Πάλμα της Μαγιόρκας, Καστελλόν, Κόρδοβα και Σεβίλλη. Το δε μανιφέστο τους μιλάει για την ανάγκη ενίσχυσης της δημοκρατίας, την κατάργηση της οικονομικής δικτατορίας, τη διάσωση των ανθρώπων αντί των τραπεζών και τη συνεργασία μεταξύ των “Γερμανών αδερφών μας” και των υπολοίπων Ευρωπαίων. Στη Βαρκελώνη, ένα κομμάτι του κινήματος των Γιαγιοφλάουτας πήγε στα γραφεία της DeutscheBank για να μπερδέψει την αστυνομία, ενώ όλοι οι υπόλοιποι πήγαν στο γερμανικό προξενείο για να μιλήσουν με τον πρόξενο. Αργότερα έκαναν διαδήλωση στο κέντρο της Βαρκελώνης, τραγουδώντας παραδοσιακά αντιστασιακά τραγούδια και δείχνοντας την υποστήριξή τους στους απεργούς ανθρακωρύχους.

Δεν στοχοποίησαν μόνο τις τράπεζες
, κατέλαβαν επίσης κι ένα λεωφορείο για να διαμαρτυρηθούν για τις περικοπές στο κράτος πρόνοιας. Άλλα ζητήματα στα οποία οι Γιαγιοφλάουτας εναντιώνονται είναι η χρήση πλαστικών σφαιρών από την αστυνομία και η ποινικοποίηση της ειρηνικής διαμαρτυρίας.

Ξεσηκωθείτε..!

Με αφορμή την επέτειο της 25ης Μαρτίου...

http://yannisstavrou.blogspot.com
Γιάννης Σταύρου, Ακρόπολη 05.45, λάδι σε καμβά

Διονύσιος Σολωμός

Οι σφαγμένοι της Ελλάδας

«Ἀπὸ τοὺς φοβεροὺς γκρεμνούς, τὶς χαμηλὲς κοιλάδες καὶ τὰ ψηλὰ βουνά, ἀπὸ τὴν ἐρημιὰ τῶν ποταμῶν καὶ τῆς θάλασσας, ἀπὸ τοὺς δρόμους, τὶς σπηλιές, τὰ πηγάδια, ἀκόμη καὶ μέσα ἀπὸ τὰ ζεστὰ κρεβάτια, σηκωθεῖτε, ὦ σφαγμένοι τῆς Ἑλλάδας, καὶ προσευχηθεῖτε!».

Αὐτὰ εἶπε ἡ βαθειὰ φωνή, ἐξακοντισμένη πρὸς τὸ χῶρο τοῦ ὀνείρου, καὶ ἡ ψυχὴ ἦταν ὅλη ὄργανο πνευματικό, ἕτοιμη νὰ δεχτεῖ γρήγορα τὸ κοντινὸ καὶ τὸ μακρινό, τὸ φωτεινὸ καὶ τὸ σκοτεινό, τὸ ἀνθρώπινο καὶ τὸ θεῖο. Καὶ τὸ ὄνειρο, ἀπαντώντας μὲ θαυμαστὴ ταχύτητα, ἔδωσε πίσω ὅλα τὰ πνεύματα ποὺ εἶχαν προσκαλεστεῖ καὶ τὰ ἔσπρωξε ἀμέτρητα καὶ σφιγμένα τὸ ἕνα στὸ ἄλλο, σ᾿ ἕνα διάστημα χωρὶς ὅρια, ποὺ ἔμοιαζε ὠκεανὸς χωρὶς στεριὲς καὶ νησιά, ἢ σὰν οὐρανὸς χωρὶς ἄστρα.

Ἐμπρὸς στὰ μάτια μου τὰ δακρυσμένα καὶ ἔκπληκτα, ὅλοι μουρμούριζαν καὶ ἔτρεμαν ὅπως τὰ ἀναρίθμητα φύλλα ἑνὸς πελώριου δέντρου ποὺ τὸ δονεῖ ὁ ἀέρας. Τὰ φύλλα ποὺ τὸ φθινόπωρο τὰ παίρνει ἀπὸ τὰ δέντρα καὶ τὰ στρώνει στὴ γῆ, ἦταν τίποτα ἐμπρὸς σ᾿ αὐτὸ τὸ πλῆθος. Ὅλοι εἶχαν τὸ χέρι στὴν καρδιὰ σὰν ἀπὸ ἀπέραντο πόνο, καὶ προσεύχονταν ὁμόφωνα. Ἡ προσευχὴ ἦταν θερμὴ καὶ βαθειά, ἀλλὰ οἱ φωνὲς ἀδύνατες καὶ χωρὶς ἦχο, ὅπως αὐτὲς ποὺ βγάζομε στὸν ὕπνο μας τὸν τρομαγμένο. Ξαφνικὰ ξέσπασε ἀπὸ ὅλους ἕνας ἀνεμοστρόβιλος ἀπὸ φωνές, πάμπολλες ὅπως ἡ ἄμμος ποὺ στροβιλίζεται ἀπὸ μανιασμένο ἄνεμο. Ὡστόσο μία χαρὰ φανερωνόταν μέσα στὸν ἔρημο αἰθέρα. Μιὰ μαυροφόρα γυναῖκα στάθηκε ψηλά, καὶ ἡ ἀγκαλιὰ ποὺ ἄνοιξε πρὸς ὅλους, κοιτάζοντας ὅλους, ἦταν φανερὰ ἐκείνη ποὺ ἔσφιξε μητρικὰ τὸν Σωτῆρα.

Μετάφραση, Από τα «Ποιήματα και Πεζά».
Επιμέλεια-Εισαγωγή: Στυλιανός Αλεξίου. Εκδ. Στιγμή, Αθήνα 1994.
___________________________________________
Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο http://yannisstavrou.blogspot.com