ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ
Αθήνα 15/6/2013
Η απάντησηστο ακανθώδες ερώτημα πως μπορούμε να προχωρήσουμε στο παραπάνω θέμα με τρόπο ώστε να είμαστε καθ’ όλα “σύννομοι” και χρήσιμοι ταυτόχρονα στους συναδέλφους μας εν ενεργεία και συνταξιούχους, νομίζω ότι έχει δοθεί με την προηγούμενη απόφαση του Γενικού Συμβουλίου, η οποία ενέκρινε την κωδικοποίηση του Καταστατικού του τ. Μετοχικού Ταμείου Υπαλλήλων Τραπέζης της Ελλάδος.
1. Η απάντηση βρίσκεται στις ευφυείς έννοιες και ορισμούς του προοιμίου:
Α. “Ειδικός Λογαριασμός Επικουρικής Ασφαλίσεως” με την από 28/4/1948 Σ.Σ.Ε.
Β. “Η παροχή μερίσματος, συνέπεσε καθ’ οδόν, με την επικουρική σύνταξη η οποία προεβλέφθη μεταγενεστέρως από την νομοθεσίαν (ν. 997/1979), χωρίς πάντως οι δύο ρυθμίσεις (από την σύμβαση και τον νόμο) να ταυτίζονται αναγκαίως ως προς το περιεχόμενο και την έκτασή τους”.
Γ. “…η συμβατική ρύθμιση προβλέπει αυξημένες μηνιαίες εισφορές για τους προ της 1.1.1993 ασφαλισμένους, καθώς επίσης και, με διάφορες αιτιολογίες, ουσιώδεις εφάπαξ εισφορές, οι οποίες δεν απαντώνται στο νόμο, μάλιστα δε εξακολουθούν να ισχύουν και για τους μετά την 1.1.1993 ασφαλισμένους, πράγμα που επιτρέπει την προσήκουσα εκδήλωση του περιεχομένου της συμβατικής ρύθμισης και επ’ αυτών”.
Δ. “Έτσι στο μέρισμα εμπεριέχεται η κατά τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις επικουρική σύνταξη”.
Ε. “… συγκροτώντας έναν αυτοτελή λογαριασμό ενίσχυσης των συνταξιούχων υπαλλήλων της Τράπεζα, ως, με σημερινούς όρους, οιονεί επαγγελματικό Ταμείο, αναγνωρίζεται ήδη ρητά στο άρθρο 64 του ν. 3863/2010 και επιβεβαιώνεται ειδικώς στην από 11.4.2012 Σ.Σ.Ε. μεταξύ Τράπεζας και Σ.Υ.Τ.Ε.”
ΣΤ. “ Το σύνολο των κανονιστικών αυτών διατάξεων έχουν καταστεί, κατά ρητή επιταγή του προαναφερόμενου άρθρου 64 του ν. 3863/2010, καταστατικές διατάξεις της Τράπεζας, η εφαρμογή των οποίων θα εξειδικεύεται κάθε φορά, βάσει του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου και των εν γένει ουσιαστικών παραμέτρων, με απόφαση των αρμοδίων οργάνων, ιδίως του Συμβουλίου Ασφάλισης της Τράπεζας”.
2. Από την μέχρι σήμερα πρακτική και εμπειρία στο ασφαλιστικό πεδίο και με την νομοθετική παρέμβασηκατά την περίοδο του μνημονίου σε ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά θέματα κύριας και επικουρικής σύνταξης, ενισχύονται ακόμα περαιτέρω οι παραπάνω έννοιες και ορισμοί.
Α. Οι αυτοτελείς λογαριασμοί επικουρικής ασφάλισης δεν εμπίπτουν στις διαδικασίες μειώσεων, εισφορών και καταργήσεων, ενώ παράλληλα δεν υπολογίζονται στην διαδικασία ελέγχου και ενιαίας πληρωμής συντάξεων των φορέων κοινωνικής ασφάλισης και δημοσίου από την ΗΔΙΚΑ Α.Ε. (ν. 3986, ν. 4024, ν. 4051, ν.4093).
Β.Επικουρικά λογαριασμοί ή Ν.Π.Ι.Δ.που δεν χωρούσαν σε αντικατάσταση υποχρεωτικής κύριας σύνταξης, όχι μόνο δεν εμπίπτουν στην μέχρι σήμερα μνημονιακή νομοθεσία, αλλά και ορισμένα αποσπάστηκαν εντελώς από την σφαίρα της επικουρικής με την δημιουργία επαγγελματικού ταμείου, όπως έχει ήδη γίνει σε πετρελαιοειδή, τρόφιμα, φάρμακα.
Γ.Ακόμα και μετά την εξομοίωση του ανώτατου ύψους ασφαλιστέων αποδοχών από 1.1.2013, σε όσα καταστατικά περιλαμβάνονται όροι για υψηλότερες κρατήσεις ή κρατήσεις στο σύνολο των αποδοχών, αυτές διατηρούνται…
3. Από τα παραπάνω προκύπτει αβίαστα η δυνατότητα χειρισμών καθ’ όλα σύννομων, από ένα αποδεδειγμένα “οιονεί επαγγελματικό ταμείο”, οι διατάξεις μάλιστα του οποίου έχουν καταστεί προ πολλού καταστατικές διατάξεις της Τράπεζας. Έτσι διευκολύνεται ο διαχωρισμός στο 20% και στο υπόλοιπο - το οποίο αποτελεί αυτοτελή επαγγελματικό λογαριασμό - θα ενσωματώνεται για την διατήρηση της σχετικής ισορροπίας εισφορών – προσδοκιών = καταβολών, οι διαφορές που προκύπτουν από την εξέλιξη της ασφαλιστικής νομοθεσίας μετά τον Ν. 3863/2010.
4. Από τα παραπάνω βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα, πως η ΤτΕ δεν μπορεί για την εφαρμογή των καταστατικών της διατάξεων, να συμμετέχει σε σχήματα και να ακολουθεί πρακτικές που δεν προβλέπονται από τις αποφάσεις των δικών της Διοικητικών οργάνων. Εν προκειμένω, του Συμβουλίου Ασφάλισης και του Γενικού Συμβουλίου.
Ευσταθίου Κώστας
Αντιπρόεδρος Σ.Σ.Τ.Ε.
