ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

"ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ" ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
 
Ιστολόγιο http://endrasi-ste.blogspot.com   
Email endrasi.ste@gmail.com  

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

6/7/2014

Συνάδελφοι,

Στις 2 Ιουλίου συνεδρίασε το Δ.Σ. του Σ.Σ.Τ.Ε. Παρά το ότι η συντριπτική πλειοψηφία των συνταξιούχων μας βρίσκεται σε δύσκολη οικονομική κατάσταση, λόγω των πολλαπλών περικοπών παράλληλα με την υπέρογκη αύξηση των φορολογικών βαρών, επιβεβαιώθηκε η άρνηση του Προεδρείου να θέσει στη νέα Διοίκηση ένα συγκροτημένο υπόμνημα διεκδίκησης των δώρων και του επιδόματος αδείας, επί του Μερίσματος μας, τα οποία κρατούνται υπέρ της Τράπεζας. Οι συνάδελφοι της πλειοψηφίας ευθέως, δια του Προέδρου, δήλωσαν ότι δεν τα διεκδικούν «γιατί είχαν συμφωνήσει με τις πράξεις της προηγούμενης Διοίκησης»!!! Αντί να διεκδικήσουν αυτά που μας ανήκουν και έχουν καταχρηστικά παρακρατηθεί, αρκούνται να ζητήσουν, ως επαίτες, ένα χαμηλότοκο ή άτοκο δάνειο ώστε οι συνάδελφοι να αντιμετωπίσουν με αυτό τους αυξημένους φόρους εισοδήματος, ακίνητης περιουσίας κ.ά. Παραβλέπουν εσκεμμένα πως οι συνάδελφοι συνταξιούχοι της ΕΤΕ συνεχίζουν να λαμβάνουν δώρα και επίδομα αδείας από την επικουρική τους σύνταξη, η οποία δεν υπέστη καμία περικοπή, διότι λειτουργεί ως Ειδικός Λογαριασμός εντός της ΕΤΕ, όπως ακριβώς λειτουργεί και το δικό μας Μέρισμα εντός της ΤτΕ.

Οι “ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ” Συνταξιούχοι θα επιμείνουμε σταθερά και θα συμβάλουμε στην ολοκληρωμένη ενημέρωση της νέας Διοίκησης σχετικά με το πλαίσιο πάνω στο οποίο δομούνται οι βάσιμες διεκδικήσεις των συνταξιούχων μας. Η νέα Διοίκηση οφείλει να υπερασπισθεί την ανεξαρτησία της Κεντρικής Τράπεζας και του προσωπικού της, χωρίς τους καιροσκοπισμούς που είχαν επιβάλει στην Τράπεζα οι δυνάμεις της διαπλοκής, της αναξιοκρατίας και της ρουσφετολογίας, οι οποίες πρωτίστως στόχευαν στην παραμονή τους στα δρώμενα της ΤτΕ…

Στην ίδια συνεδρίαση, με τη γνωστή πλέον αντιδημοκρατική πρακτική και φασίζουσα νοοτροπία του Προεδρείου και ιδιαίτερα του Προέδρου του Δ.Σ. του Σ.Σ.Τ.Ε., αρνήθηκαν και πάλι:

·        Να κοινοποιήσουν στα μέλη του Δ.Σ. τη γνωμοδότηση του καθηγητή κ. Κρεμαλή σχετικά με το Πρόγραμμα Μετεργασιακών Παροχών, για την οποία εδώ και τέσσερες μήνες έχει καταβληθεί από το Σύλλογο το σεβαστό ποσό των 15.000 ευρώ. 

·        Να επιτρέψουν στον εκπρόσωπο μας και μέλος του Δ.Σ. να λάβει από το λογιστήριο τα αναγκαία οικονομικά στοιχεία σχετικά με τον έλεγχο της διαχείρισης των εισφορών των μελών του Συλλόγου μας. Το αυτονόητο καταστατικό δικαίωμα αλλά και η υποχρέωση του  οποιουδήποτε μέλους του Δ.Σ. επαφίεται πλέον στην κρίση και έγκριση των Προέδρου και Γραμματέα του Συμβουλίου. Δυστυχώς και οι άλλες κινήσεις, πλην της ΕΣΑΚ, καθίστανται συνυπεύθυνοι αποδεχόμενες τις πρακτικές αυτές. Μάλιστα είναι ιδιαίτερα λυπηρό αριστεροί -υποτίθεται- συνδικαλιστές, όπως αυτοί της Αναγεννητικής Πρωτοβουλίας, να ταυτίζονται με αυτές τις πρακτικές, σήμερα μάλιστα που το σύστημα του πάλαι ποτέ δικομματισμού πνέει τα λοίσθια….

Το Συμβούλιο απασχόλησαν και πάλι θέματα οικονομικής ενίσχυσης συναδέλφων, τα οποία, σύμφωνα με την προγραμματική δέσμευση της «τότε Νέας Συνδικαλιστικής Ενότητας», υποτίθεται πως θα αντιμετωπίζονταν στο πλαίσιο ενός Λογαριασμού Αλληλεγγύης από κοινού με την Τράπεζα με ειδικό  Κανονισμό και με τη συνεργασία της Κοινωνικής Υπηρεσίας του Ταμείου Υγείας. Αντί αυτού όμως, εδώ και ενάμιση χρόνο, ακολουθείται η ρουσφετολογική πρακτική του προηγούμενου Προεδρείου. Οι “ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ” Συνταξιούχοι ΤτΕ και η ΕΣΑΚ, όχι μόνο κατήγγειλαν αυτή την πρακτική, αλλά και αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στα αλισβερίσια τους. 

Τέλος, μαζί με την καθυστερημένη υποβολή στο Δ.Σ. των εξόδων και εσόδων των μηνών Ιανουαρίου έως και Μαΐου 2014, τα οποία με βάση το καταστατικό πρέπει να υποβάλλονται μηνιαίως στην αρχή του επόμενου μηνός, οφείλουμε να εξάρουμε και «τη γενναία απόφαση» περικοπής εξόδων που έλαβε το Προεδρείο, με τη διακοπή της συνδρομής του Σ.Σ.Τ.Ε, συνολικά ετήσιου κόστους περί τα 150 ευρώ, στις εφημερίδες ΕΠΟΧΗ και Τραπεζικό Βήμα. Μπράβο συνάδελφοι του Προεδρείου, καθόλου σκόπιμη και κακεντρεχής δεν ήταν η πρόταση και η απόφασή σας να διακόψετε τις συνδρομές, ειδικά στην εφημερίδα ΕΠΟΧΗ…

Συνάδελφοι,

Η Ομάδα Συντονισμού των “ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ” Συνταξιούχων ΤτΕ, και τη θερινή περίοδο, είναι σε πλήρη ετοιμότητα και παρακολουθεί τα θέματα μας. Παρά τα εμπόδια και τις δυσκολίες που εξακολουθούν να τίθενται στην επικοινωνία μας με όλους τους συναδέλφους από πλευράς Προεδρείου του Σ.Σ.Τ.Ε, είμαστε αισιόδοξοι πως οι συνάδελφοι θα βρουν τρόπους να ενημερωθούν για τις θέσεις και τη δράση μας μέσω των αναρτήσεων στο Ιστολόγιό μας (http://endrasi-ste.blogspot.com) αλλά και στο αντίστοιχο του Σ.Σ.Τ.Ε στη θέση «Απόψεις Μέλους Δ.Σ. κ. Κ. Ευσταθίου».

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς,

Η ΟΜΑΔΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ

Αναγνωστοπούλου Δήμητρα, Βαξεβανάκη Έλλη, Δεληπέτρος Δημήτρης, Ευσταθίου Κώστας, Καραγιάννης Ιπποκράτης, Καραφωτιά Φωφώ, Κουλούρης Γιώργος, Κουρκουτσάκη Τίνα, Κωνστανταράκη Εύα,  Μαγκλάρας Κώστας, Μελισσείδου Ελένη, Μπαλαούρας Μάκης, Μοσχονησίου Βάσω, Μουτσάκη Μάρθα, Μπουλαλά Αγγελική, Νέστωρας Γιώργος, Παπαμάργαρης Χάρης, Πατσιλίβα Μαργαρίτα, Χατούπη Μαρία, Χρηστίδης Απόστολος.

H Τουρκία πρώτα θα διαμελιστεί και μετά θα ...μεγαλώσει;

Καλό είναι να γνωρίζουμε τις απόψεις που διαμορφώνονται στην Τουρκία, από πρώτο χέρι...

Του Σεντάτ Λατσινέρ*

(Μετάφραση: Σάββας Καλεντερίδης) Πηγή: ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΑ

Οι πολιτικοί χάρτες αλλάζουν συχνά στην περιοχή μας: Πρώτα διαλύθηκε η γείτονάς μας Σοβιετική Ένωση, μετά η Γιουγκοσλαβία μετά το Αζερμπαϊτζάν. Το Κοσσυφοπέδιο αποσχίστηκε από τη Σερβία, η οποία είχε φύγει από την Γιουγκοσλαβία. Η Γεωργία, προτού καταφέρει να συνέλθει από το σοκ της απόσχισης της Αμπχαζίας, έζησε την τραγωδία της απόσχισης της Οσετίας, με την υποστήριξη της Ρωσίας. Φέτος η Ρωσία άρπαξε την Κριμαία από την Ουκρανία. Ο εμφύλιος και η απειλή απόσχισης των ανατολικών επαρχιών της Ουκρανίας συνεχίζεται…

Η Μέση Ανατολή είναι σε χειρότερη κατάσταση από τα Βαλκάνια και τον Εύξεινο Πόντο. Η Συρία και το Ιράκ έχουν διαμελιστεί στην πράξη. Οι δυνάμεις του Άσαντ ελέγχουν ένα μικρό μέρος της επικράτειας της Συρίας. Οι Κούρδοι, η Αλ Νούσρα και το ΙΚΙΛ, ελέχουν ο καθένας τους τη δική τους επικράτεια. Λέγεται ότι από τη διάλυση της Συρίας θα προκύψουν τουλάχιστον τέσσερα κράτη.

Στο Ιράκ η κυβέρνηση της Βαγδάτης δεν είναι πλέον κυβέρνηση ολόκληρης της χώρας, αλλά μόνο των Σιιτών. Από την άλλη πλευρά, το ΙΚΙΛ οικοδομεί ένα κράτος για όλους τους Σουνίτες. Το τρίτο κομμάτι του Ιράκ το ελέγχουν οι Κούρδοι. Το Ισραήλ έχει ήδη δηλώσει ότι υποστηρίζει την ίδρυση ενός κουρδικού κράτους. Το Ιράν και η Τουρκία στέλνουν μηνύματα στον Μπαρζανί ότι δεν θα εναντιωθούν στην ανεξαρτητοποίηση του Κουρδιστάν. Με άλλα λόγια, είναι ζήτημα χρόνου η ίδρυση τριών κρατών στο Ιράκ.

Φαίνεται ότι η επιδημία της διάλυσης κρατών στη Μέση Ανατολή θα συνεχιστεί για ένα διάστημα. Γι’ αυτό, όσοι γράφουν κείμενα για την περιοχή, κάνουν δάφορες εκτιμήσεις για το ποιες χώρες και πώς θα διαλυθούν. Ο Robin Wright σε άρθρο του στους New York Times, τον περασμένο Σεπτέμβριο, έγραψε ότι πέντε χώρες της περιοχής θα διαλυθούν σε 15 ανεξάρτητα κράτη.

Μετά το Ιράκ και τη Συρία, υποψήφιες για διάλυση χώρες είναι η Λιβύη, το Πακιστάν και η Υεμένη. Όμως πιθανές χώρες για διάλυση είναι και η Ιορδανία, η Σαουδική Αραβία και η Αίγυπτος.

Η Τουρκία θα διαλυθεί;

Όταν κανείς αναφέρεται στην Τουρκία, το πρώτο πράγμα που έρχεται στο νου του είναι η ανεξαρτησία των Κούρδων. Η απόσχιση των Κούρδων από την Τουρκία, που διαθέτει το μεγαλύτερο πληθυσμό Κούρδων στον κόσμο, και η δημιουργία του Κουρδιστάν, δεν αποτελεί μια περίεργη εξέλιξη για τον έξω κόσμο.  Το να μην επηρεαστούν οι Κούρδοι της Τουρκίας από το κύμα εθνικισμού που έχει ξεσπάσει μεταξύ των Κούρδων, που ήδη διοικούν τον εαυτό τους στο Ιράκ και τη Συρία, αποτελεί ένα μακρινό ενδεχόμενο.

Πέραν των εκτιμήσεων για τους εκτός Τουρκίας Κούρδους, στο εσωτερικό της χώρας μας το ΡΚΚ αποτινάζει ταχύτατα τον μανδύα της τρομοκρατικής οργάνωσης και βλέπουμε όλοι μαζί ότι ενδύεται τον μανδύα του «νόμιμου διαπραγματευτή»! Οι όποιες συμπλοκές μεταξύ των δυνάμεων του κράτους και του ΡΚΚ σταματάνε ή αναβάλλονται, όμως κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι ΚΑΙ στην Τουρκία αυξάνεται ο κουρδικός εθνικισμός. Το ΡΚΚ παρουσιάζεται πλέον ως ο μόνος εκπρόσωπος των Κούρδων, ενώ την ίδια περίοδο ο διασπαστικός εθνικισμός ενισχύεται μέρα με την ημέρα ανάμεσα στην κουρδική νεολαία.

Ο εθνικισμός είναι σαν την οδοντόκρεμα, αν βγει από το σωληνάριο, δεν μπορείς να την ξαναβάλεις μέσα. Ως εκ τούτου, σε περίπτωση που συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, η Τουρκία θα πρέπει να μάθει να ζει με την παρουσία ενός ισχυρού κουρδικού εθνικισμού στο εσωτερικό της τα επόμενα χρόνια…

Η εκτίμησή μου είναι ότι όλοι οι κατηγορούμενοι του PKK-KCK που βρίσκονται στις φυλακές θα απελευθερωθούν σύντομα, ενώ και ο Οτζαλάν θα μείνει ελεύθερος μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Άλλωστε ήδη προετοιμάζουν ψυχολογικά την κοινή γνώμη για κάτι τέτοιο εδώ και καιρό…

Θα μεγαλώσουμε διαμελιζόμενοι;

Για κάποιους αυτά που αναφέρουμε πιο πάνω όχι μόνο δεν θεωρούνται αρνητικά, αλλά αποτελούν εξελίξεις που θα πρέπει να μας κάνουν να χαρούμε. Με βάση αυτήν την προσέγγιση, η Τουρκία για να γίνει μεγάλο κράτος, θα πρέπει να ξαναγίνει Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να διορθωθούν τα λάθη του κεμαλικού κράτους και να επαναφέρουμε την παλιά άποψη που είχαμε για τα έθνη-μιλιέτια.

Πάντα με βάση την ίδια αντίληψη, για να γίνει δυνατή η παλινόρθωση της Οθωμανίας, θα πρέπει πρώτα να ενωθούν διάφορες εθνότητες μέσω ομοσπονδίας ή συνομοσπονδίας και μετά να προσαρτηθούν στη νέα Οθωμανία. Είναι κάτι ανάλογο με αυτό που είχε προτείνει ο Οζάλ, συνομοσπονδία ανάμεσα σε Τουρκία-Συρία-Ιράκ.

Κάθε μέρα που περνάει δε αυξάνεται ο αριθμός εκείνων που λένε ότι για να γίνει αυτό, θα πρέπει πρώτα να γίνει μια ομοσπονδία Τούρκων-Κούρδων. Με βάση το σκεπτικό αυτό, θα πρέπει πρώτα να ενωθούν όλοι οι Κούρδοι μεταξύ τους, να κάνουν το δικό τους κράτος και μετά να κάνουν ομοσπονδία ή συνομοσπονδία με την Τουρκία. Και αυτό το λένε «Θα μεγαλώσουμε διαμελιζόμενοι»

Όσοι υπερασπίζονται αυτήν την άποψη ισχυρίζονται ότι η Τουρκία δεν μπορεί να "σηκώσει" πλέον μια ένοπλη σύγκρουση με τους Κούρδους. Μια τέτοια σύγκρουση θα σημάνει το τέλος και των δυο πλευρών, άρα η απόσχιση των Κούρδων είναι καλύτερη από την τρομοκρατία.

Εμείς να πούμε ότι είναι πολύ αισιόδοξο αυτό το σενάριο, που στηρίζεται στην παραδοχή ότι οι Κούρδοι θα σταθούν στο πλευρό μας λόγω της θρησκείας. Κανείς δεν ξέρει, όμως, πως θα συμπεριφερθεί κάποιος όταν αποκτήσει την ανεξαρτησία του. Με άλλα λόγια, ένα τέτοιο ανεξάρτητο κουρδικό κράτος, αντί για την Τουρκία, μπορεί να επιλέξει το Ισραήλ ή το Ιράν ως εταίρο.

Ο Φατίχ Αλταϋλί**, στις 1 Ιουνίου 2014, έγραφε στην εφημερίδα Habertürk:

“Όπως φαίνεται από τις εξελίξεις το επόμενο διάστημα η Τουρκία θα εγκαταλείψει το ενιαίο κράτος και θα περάσει σε μια ομοσπονδιακή δομή. Αν μας δώσει χρόνια ο Αλλάχ, τα επόμενα δέκα χρόνια θα δούμε την Τουρκία να διαλύεται σε δυο ή τρία κομμάτα, ίσως και περισσότερα. Τα μηνύματα γι’ αυτό ήδη άρχισαν να έρχονται. Η Τουρκία θα διαλυθεί. Πιθανόν να έγινε κάποιος σχεδιασμό του στρατηγικού βάθους, «να μεγαλώσουμε διαμελιζόμενοι και διαλυόμενοι». Το Κουρδιστάν θα αποσχιστεί από το Ιράκ, θα γίνει ομοσπονδία και με τις περιοχές των Κούρδων της Τουρκίας και μετά θα ενωθεί με την υπόλοιπη Τουρκία.”

Αυτή είναι η κατάσταση που επικρατεί και εμπεδώνεται μέρα με τη μέρα στην Άγκυρα. Όμως, το σενάριο αυτό δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην περιοχή μας, όπου δεν υπάρχει η νοοτροπία της συναίνεσης και της συνενόησης. Όλα αυτά θα μείνουν στα χαρτιά.

Το ΡΚΚ και ο Οζαλάν, υπό το κάλυμμα του εκδημοκρατισμού, με την τακτική της σαλαμοποίησης σταδιακά θα κερδίσουν ένα καθεστώς αυτοδιάθεσης. Όμως αυτό δεν έχει καμία σχέση με τον εκδημοκρατισμό και μοιάζει πιο πολύ με το δρόμο που ακολούθησαν τα έθνη που ήταν σε καθεστώς αποικίας για να κερδίσουν την ελευθερία τους.

Με άλλα λόγια, το ΡΚΚ θέλει να απαλλαγεί από την αποικιοκρατία της Τουρκίας και η διαδικασία που ακολουθείται θα καταλήξει σε μια διαλυμένη Τουρκία.

Τι πρέπει να γίνει;

Κατά την αποψή μου η Τουρκία, αν θέλει να γίνει και πάλι ένα ισχυρό κράτος, θα πρέπει να συμμαζέψει πρώτα απ’ όλα τα του οίκου της. Άρα, θα πρέπει να γίνει ένα κράτος δικαίου. Ένα τέτοιο κράτος, στο οποίο θα θέλουν να ζήσουν μαζί Τούρκοι και Κούρδοι. Αυτό, όμως, δεν θα γίνει παραχωρώντας περισσότερα εθνικά δικαιώματα στους Κούρδους, αλλά περισσότερα δικαιώματα, ελευθερία, δικαιοσύνη και ευημερία σε όλους τους πολίτες.

Το δεύτερο, είναι να μάθει η Τουρκία να προστατεύει τον εαυτό της από τη Μέση Ανατολή. Αν όχι, η Μ. Ανατολή θα τραβήξει και θα καταπιεί ολόκληρη την Τουρκία.

Όσον αφορά την λύση του Κουρδικού χωρίς όπλα, μέσα από διαπραγματεύσεις με το ΡΚΚ, το σημαντικό είναι πώς θα γίνει αυτό. Αν δημιουργήσετε εσείς οι ίδιοι μια φυγόκεντρη δύναμη και αν επιτρέψετε την επέκταση και την ενίσχυση του κουρδικού εθνικισμού, τότε δεν πρόκειτε να πετύχετε τίποτα.  Εκδημοκρατισμός δεν σημαίνει ενίσχυση εθνικιστικών αποσχιστικών τάσεων.

Τέλος, κανένα κράτος που δεν είναι παρόν σε μια περιοχή που έχει μετατραπεί σε πεδίο ένοπλων συγκρούσεων, δεν είναι δυνατόν να κερδίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Αυτό σημαίνει ότι η Τουρκία πρέπει να είναι ενεργή στο πεδίο των εξελίξεων.

*Τούρκος ακαδημαϊκός, ειδικός σε θέματα  Διεθνούς Ασφάλειας και Μέσης Ανατολής

**O Φατίχ Αλταϋλί είναι εκδότης της εφημερίδας Habertürk, με πολύ καλές προσβάσεις στην τουρκική κυβέρνηση και το ΥΠΕΞ.

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα INTERNETHABER

Η ελληνική γραμμή

Μαθήματα αισθητικής και μνήμης...

 

Κωνσταντίνος Μαλέας, Αίγινα, λάδι σε καμβά

Περικλῆς Γιαννόπουλος
 Ἡ ἑλληνικὴ γραμμή

«Παντοῦ φῶς, παντοῦ ἡμέρα, παντοῦ τερπνότης, παντοῦ ὀλιγότης, ἄνεσις, ἀραιότης· παντοῦ εὐταξία, συμμετρία, εὐρυθμία· παντοῦ ἡμερότης, χάρις, ἱλαρότης· παντοῦ παίγνιον ἑλληνικῆς σοφίας, διάθεσις γελαστική, εἰρωνία Σωκρατική· παντοῦ φιλανθρωπία, συμπάθεια, ἀγάπη· παντοῦ ἵμερος, πόθος ᾄσματος, φιλήματος· παντοῦ πόθος ὕλης, ὕλης, ὕλης· παντοῦ ἡδονὴ Διονύσου, πόθος φωτομέθης, δίψα ὡραιότητος, λίκνισμα μακαριότητος· παντοῦ πέρασμα ἀέρος θουρίου, ἀέρος ὁρμῆς, ἀέρος ἀλκιμότητος, σφριγηλότητος καὶ παντοῦ μαζὺ πέρασμα ἀέρος μελαγχολίας καλλονῆς, λύπης καλλονῆς, θρήνου θνήσκοντος Ἀδώνιδος. Καὶ παντοῦ ἀὴρ φωτεινοῦ θουρίου δένων τὰ μέλη καὶ μαζὺ ἀὴρ φλογέρας λύων τὰ μέλη μὲ ἡδυπάθειαν. [...]

Εἶναι φανερά, μία μόνη Γραμμή, ἀναβαίνουσα ἁπαλωτά, καταβαίνουσα γλυκύτατα, κυματίζουσα μὲ μεγάλα ἤρεμα κύματα, ἀναβαίνουσα ἁρμονικά, καταβαίνουσα συμμετρικά, γράφουσα εἰς τὸν δρόμον της ὡραῖα καμπυλώματα, ἀνυψουμένη κάποτε μὲ νευρωδεστάτην ἐφηβικὴν λιγυρότητα πρὸς ἓν φίλημα ὑψηλοῦ ἀέρος καὶ μὲ ἐλαφρότητα γλάρου ἐπανερχομένη πάλιν εἰς ἕνα μαλακόν της ρυθμόν.

Εἶναι μία μόνη γραμμή, σὰν τὴν παλαιάν μας τέχνην, ὅπου ὅλα τὰ οἰκοδομήματα φαίνονται ἀδελφά, καὶ ὅμως κανὲν δὲν ὁμοιάζει μὲ τὸ ἄλλο, ὅλα τὰ ἀγάλματα σὰν δίδυμα ἀδέλφια καὶ κανὲν ὅμοιον μὲ τὸ ἄλλο, σὰν τὴν Βυζαντινήν μας τέχνην, σὰν τὰ δημοτικὰ τραγούδια ποὺ εἶναι κυρίως ἕνα τραγούδι καὶ κανένα ἐντελῶς ὅμοιον, σὰν τὴν γῆν μας ποὺ εἶναι μία εἰς τὸ σύνολον καὶ κάθε βῆμα ἀνομοία, σὰν τὸν Ἕλληνα ὁ ὁποῖος εἶναι εἷς εἰς τὸ σύνολον καὶ εἰς κάθε βῆμα ποτὲ ὅμοιος, ἀποδεικνύουσα καὶ αὐτὴ τὴν ὅλην μας φύσιν, ἧς ἓν τῶν ριζικῶν διακριτικῶν της εἶναι: ἡ ἑνότης τῶν σπουδαίων χαρακτηριστικῶν καὶ ἡ ἄπειρος ποικιλία τῶν δευτερευόντων.»