Του Χ. Δάλκου
Τά βίαια ἐπεισόδια τοῦ ἀγώνα ΠΑΟΚ – Ὀλυμπιακοῦ φρόντισαν νά στείλουν μεγαλοβδομαδιάτικα τό μόνο μήνυμα πού φαίνεται νά κυριαρχῇ στήν ψυχή τῶν κατ᾿ ὄνομα «φιλάθλων»: μίσος, ἐπιθετικότητα, καταστροφή, πόλεμος ὅλων ἐναντίον ὅλων.
Ἀπό ποῦ μᾶς ἦρθε ὅλο αὐτό τό ἀπίστευτο κῦμα ἐπιθετικότητας καί καταστροφῆς, καί τί σχέση ἔχει μέ τό ἑλληνικό μέτρο ἤ τό κήρυγμα ἀγάπης μέ τό ὁποῖο γαλουχοῦνταν παλαιότερα οἱ ψυχές τῶν νέων ἀνθρώπων; (Θυμᾶμαι μέ συγκίνηση πώς ἕνας παλιός τερματοφύλακας τοῦ Ὀλυμπιακοῦ ἔδινε τό σύνολο τῆς ἀμοιβῆς του σ᾿ ἕναν συμπαίκτη του πού ἀντιμετώπιζε οἰκονομικά προβλήματα).
Ἔ, λοιπόν, αὐτά τά ἤθη μᾶς ἔρχονται ἀπ᾿ ἔξω, εἶναι τά ἤθη τοῦ νεοφιλελεύθερου παγκόσμιου καπιταλισμοῦ ὁ ὁποῖος παρουσιάζει ὡς «ἐλευθερία» τήν ἀπελευθέρωση τῶν πιό καταστροφικῶν ἔμφυτων ὁρμῶν τοῦ ἀνθρώπου.
Φυσικά τό μεγαλύτερο μερίδιο εὐθύνης στήν περίπτωσή μας δέν τό ἔχουν οὔτε οἱ ξένοι ἐπιτήδειοι χειραγωγοί τῶν νεανικῶν ψυχῶν, οὔτε κἄν οἱ ντόπιοι «ἱμάντες μεταβίβασης» τῶν ἔξωθεν καί ἄνωθεν ἐπιταγῶν. Τό ἔχουν τά ἴδια τά θύματα τῆς χειραγώγησης πού τόσο εὔκολα καί τόσο ἐπιπόλαια ἀφήνονται νά τούς χειραγωγοῦν καί νά πλάθουν τήν ψυχή τους σάν πλαδαρό ζυμάρι. Ἔφτασε καιρός νά τούς τό ποῦμε φωναχτά μπᾶς καί τό συνειδητοποιήσουν: Ἀγαπητοί fansτῶν ποικίλων FanClubsκαί FootballClubs, τοῦ OlympiakosF.C., τοῦ PanathinaikosF.C., τοῦ PAOKF.C. κ.λπ. δέν εἶστε τίποτα σπουδαῖο, ἀξιοθρήνητα πιθηκάκια εἶστε, πού μιμεῖστε τήν ξένη γλῶσσα καί τά ξένα ἤθη, γιατί ἀπέναντι στούς ξένους αἰσθάνεστε τό δέος τοῦ κομπλεξικοῦ πού ντρέπεται γιά τόν ἑαυτό του καί τόν πολιτισμό του.
Κι ἄν κάτι «ἔσωσε τήν παρτίδα» στά ἐπεισόδια τῶν «ὀπαδῶν» ΠΑΟΚ – Ὀλυμπιακοῦ, ἦταν ἡ εὐφάνταστη ἐνέργεια τοῦ Παοκτζῆ ὁ ὁποῖος ἄδειασε τήν κασσέλλα μέ τούς γαύρους στόν πάγκο τῶν ἀντιπάλων: νά ἕνας τρόπος νά μεταστοιχειώνῃ κανείς τήν ὠμή ἐπιθετικότητα σέ, δηκτική μέν, ἀλλά ἀναίμακτη «ρωμαίϊκη» «πλάκα».
Πόσο ἔχει λείψει ἀπό τίς ἀναμετρήσεις μεταξύ «ὀπαδῶν» αὐτή ἡ -στοιχειωδῶς, ἔστω- πνευματώδης ἀντιπαράθεση! Καί μελαγχολεῖ κανείς ὅταν ἀναλογίζεται ὅτι σ᾿ αὐτόν τόν τόπο ὅπου παλιά γραφόταν πρός τιμήν τῶν ἀθλητῶν ὑψηλή ποίηση, ἡ ἀποκλειστική «φίλαθλη» ἀντίδραση τείνει νά εἶναι ἡ ἐκσφενδόνιση ἑνός σπασμένου καθίσματος, ἑνός καπνογόνου ἤ μιᾶς βόμβας μολότωφ.
Ἀλλ᾿ αὐτή ἡ ὁλοκληρωτική προσφυγή στήν ὠμή βία, αὐτή ἡ βάναυση ἐρήμωση τοῦ τοπίου τοῦ πνεύματος, εἶναι ἀντιγραφή ἀπ᾿ ἔξω, ἡ μεγαλύτερη ἀπόδειξη τῆς ἰσχύος τοῦ δόγματος ὅτι ὑπάρχουν ἄνθρωποι ἀρκετά κουτοί ὥστε νά θαυμάζουν τούς κουτότερούς τους. Πρᾶγμα πού συμβαίνει μέ ὅλους ἀνεξαιρέτως τούς «ὀπαδούς» τῶν κατ᾿ ὄνομα ἑλληνικῶν ὁμάδων πού φαντασιώνονται πώς εἶναι αὐθεντικοί ἐπειδή δήλωσαν «original».
Σ᾿ αὐτούς ἀπευθύνεται ἡ προτροπή ἀπό ἕναν πάλαι ποτέ ὀπαδό τοῦ Ὀλυμπιακοῦ ἀλλά ὄχι καί τοῦ Olympiakos: Πάψτε νά ἀντιγράφετε τά καμώματα τῶν ἀντιπνευματικῶν ἰνδαλμάτων σας! Πάψτε νά εἶστε ἀξιοθρήνητα πιθηκάκια! Σκεφτῆτε μιά πνευματώδη ἀπάντηση στήν θέση τῆς ὠμά βίαιης ἀντίδρασης! Ἀποδεῖξτε ὅτι συνεχίζετε τήν ἀνθρωπιστική παράδοση τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ!
Ἄ, καί κάτι ἄλλο: Καλή Ἀνάσταση, ἄν σᾶς λέῃ τίποτα αὐτό.
___________________________
Ο Χρίστος Δάλκος γεννήθηκε το 1951 στα Τρόπαια (πρώην Βερβίτσα) Αρκαδίας. Είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάζεται από το 1978 στην Μέση Δημόσια Εκπαίδευση. Είναι διδάκτωρ του τμήματος Επικοινωνίας, ΜΜΕ και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου. Ασχολείται με θέματα γλώσσας, και πιο ειδικά με την λεγόμενη "προ"- ελληνική και τις σχέσεις της με την νέα ελληνική, καθώς και με την "ενδοσυγκριτική" διερεύνηση της γλώσσας. Έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις του σε διάφορα συνέδρια, έχει δημοσιεύσει άρθρα αναφερόμενα σε ζητήματα γλώσσας, λογοτεχνίας και εκπαίδευσης, έχει εκδώσει ποιήματα και διηγήματα, έχει ασχοληθεί με την διδασκαλία της γλώσσας μέσω της μουσικής και έχει μελοποιήσει αρχαία και νέα ελληνική ποίηση.
Βιβλία του Χ. Δάλκου
(2011) Η παλαιότητα της νέας ελληνικής, Μελάνι
(2007) Νευρόσπαστο τηλεχειριστηρίου, Πλανόδιον
(1996) Το μικρό είναι μεγάλο, Δίαυλος
(1994) Συντακτικό της αρχαίας ελληνικής γλώσσας σε κωμικογραφήματα, Δίαυλος
(1994) Τα ιδεολογήματα της νέας γλωσσολογίας, Δίαυλος
