Παιχνίδι πίσω από τις πλάτες των συνταξιούχων μας!!!

Με την ανοχή τουλάχιστον, αν όχι την συνενοχή της πλειοψηφίας ΠΑΣΚΕ/ΔΑΚΕ του ΣΣΤΕ, παίζεται φοβερό νομικό παιχνίδι πίσω από τις πλάτες των συνταξιούχων μας. Στις 10.4.2024, μια εβδομάδα πριν την σύγκληση του Α.Ε.Δ. και 1 μόλις ημέρα, πριν δοθεί η εισήγηση της ειδικής εισηγήτριας του ΑΕΔ προς τους διαδίκους, η ΤτΕ με έγγραφο της Δ.Α.Δ.Ο (Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού και Οργάνωσης της ΤτΕ), ενημέρωσε την εισηγήτρια ότι η ΤτΕ δεν εφάρμοσε τις διατάξεις για περικοπές των επικουρικών συντάξεων που αφορούσαν του συνταξιούχους του Ε.Τ.Ε.Α.Μ (Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Μισθωτών) και τα άλλα επικουρικά ταμεία που λειτουργούσαν υπό την εγγύηση και ευθύνη χρηματοδότησης του Δημοσίου, δεδομένου ότι οι διατάξεις αυτών των περικοπών των ν 4024/11 άρθρο 2 παράγραφος 3 και ν. 4051/2012 άρθρο 6 παρ. 2, δεν την αφορούσαν (σελίδα 8 της εισήγησης της εισηγητού στο Α.Ε.Δ. Η εισήγηση είναι αναρτημένη ήδη στη σελίδα των Εν Δράσει).

Δεν διευκρίνισε όμως η ΔΑΔΟ, ότι η ΤτΕ εξαιρείτο από την περικοπή των επικουρικών συντάξεων της, γιατί το πρώην Μετοχικό αποτελεί προϊόν ΣΣΕ και επομένως η υποχρέωση καταβολής των επικουρικών συντάξεων που χορηγεί η ΤτΕ, ανήκει εξ ολοκλήρου σε αυτήν και στους ασφαλισμένους της!! Δεν εποπτεύεται για την καταβολή τους από το αρμόδιο υπουργείο εργασίας και ενεργεί για την καταβολή τους, μόνο με αποφάσεις του δικού της Συμβουλίου Ασφάλισης χωρίς να απαιτείται έγκριση κανενός κρατικού παράγοντα!!

 Η εισηγήτρια με την ενημέρωση της τελευταίας στιγμής, θεμελίωσε το γιατί η απόφαση του Α.Π. που έκρινε συνταγματικά ορθή την περικοπή των δώρων και του επιδόματος του συνταξιούχου της ΤτΕ, δεν έρχεται σε αντίθεση με τις αποφάσεις περί αντισυνταγματικότητας του ΣτΕ, αφού για τους συνταξιούχους της ΤτΕ δεν ισχύουν οι περικοπές που ίσχυσαν για εκείνους του ΕΤΕΑΜ (!!) και με συνυπολογισμό των οποίων, έκρινε την ολοσχερή κατάργηση των δώρων και του επιδόματος αδείας, αντισυνταγματική το ΣτΕ!!

Όλα τα παραπάνω εξηγούν και το δημοσίευμα των ΝΕΩΝ στις 4.4.2024, το οποίο αναπαράγει την απόφαση του Αρείου Πάγου, ο οποίος αποδεχόμενος την άποψη της ΤτΕ, αναφέρει στην απόφασή του ότι: « Οι συνταξιούχοι της ΤτΕ και μετά την περικοπή των δώρων και του επιδόματος εξακολουθούν να έχουν μεγαλύτερο μ.ό. κύριας και επικουρικής σύνταξης, από τις αντίστοιχες συντάξεις που χορηγεί το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ(!!) και δεν τίθεται θέμα διακινδύνευσης της αξιοπρεπούς διαβίωσής τους(!!)

Όλα τα παραπάνω λαμβάνουν χώρα, με πλήρη ανοχή και ΣΙΩΠΗ της πλειοψηφίας ΠΑΣΚΕ/ΔΑΚΕ του ΣΣΤΕ, που βρίσκει καιρό για να αναφέρονται συνεχώς σε εμένα προσωπικά και να μηνύουν συναδέλφους που τους ασκούν κριτική (περίπτωση Φλεμετάκη), αλλά δεν αισθάνονται καμιά υποχρέωση, να αντισταθούν στην πλήρη διάλυση των δικαιωμάτων και κατακτήσεών μας.

Εμείς ακόμα και τώρα επιμένουμε: Στην ενότητα η δύναμη στον αγώνα η νίκη…

Κώστας Ευσταθίου

Εισήγηση στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο 17-4-2024

Εισήγηση στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο 17-4-2024

ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΚΘΕΜΑΤΟΣ: 7
ΑΕΔ-24/2Ο23 (παρ. απόφ. ΑΠ 1509/2023)

Δικάσιμος: 17.4.2024
Εισηγ.: Ειρ. Σταυρουλάκη
Έκθεση άρθρου 11 παρ. 1 ν. 345/1976

https://drive.google.com/file/d/1Zx8CT6PT_9Y-CXxN1izmNQK2P_SqA0vw/preview

Νικόλαος Ανδρουλάκης
κατά
ΑΕ "Τράπεζα της Ελλάδος Ανώνυμη Εταιρία"

---

Το ΑΕΔ καλείται να αποφανθεί, εάν η διάταξη του άρθρου πρώτου παρ. ΙΑ υποπαρ. ΙΑ.6 περ.3 του ν. 4Ο93/2Ο12, κατά την οποία «Από 1.1.2013 τα επιδόματα και δώρα εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα και το επίδομα αδείας που προβλέπονται από οποιαδήποτε γενική ή ειδική διάταξη νόμου ή κανονιστική πράξη ή καταστατική διάταξη για τους συνταξιούχους και βοηθηματούχους όλων των φορέων και τομέων κύριας και επικουρικής ασφάλισης αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, καθώς και του ΟΓΑ, του ΝΑΤ και της Τράπεζας της Ελλάδος καταργούνται...», είναι σύμφωνη, όπως κρίθηκε με την παραπεμπτική 1509/2023 απόφαση του ΑΠ, ή αντίκειται στο Σύνταγμα, όπως κρίθηκε με τις ΣΤΕ ολομ.2287-8/2015.

Όταν το ΑΕΔ επιλαμβάνεται άρσεως αμφισβητήσεως ως προς την ουσιαστική συνταγματικότητα κατόπιν παραπεμπτικής αποφάσεως ανωτάτου δικαστηρίου, α) οι διάδικοι της δίκης της παραπεμπτικής αποφάσεως είναι αυτοδικαίως διάδικοι ενώπιον του ΑΕΔ δίκη, β) οι διάδικοι στις δίκες των φερομένων ως αντιθέτων προς την παραπεμπτική αποφάσεων καθίστανται διάδικοι ενώπιον του ΑΕΔ ασκώντας πρόσθετη παρέμβαση κατ’ άρθρο 13 του Κώδ. ΑΕΔ και Υ) τρίτοι, σε σχέση με τις δίκες αυτές, εφ’ όσον δικαιολογούν έννομο συμφέρον σε σχέση με την επίμαχη κρίση, μπορούν ομοίως να ασκήσουν πρόσθετη παρέμβαση κατ' άρθρο 1 ν.2479/1997, εφ’ όσον το αγόμενο ενώπιον του ΑΕΔ ζήτημα εκκρεμεί σε δίκη ενώπιον άλλου δικαστικού σχηματισμού του αυτού κλάδου δικαιοσύνης. Με τα κριτήρια αυτά θα ελεγχθεί το παραδεκτό των ασκηθεισών ενώπιον του ΑΕΔ 7 , 81 10, 121 13, 16, 18 και 19/2024 προσθέτων παρεμβάσεων, υπό την έννοια ότι οι παρεμβάντες θα πρέπει να επικαλούνται και να αποδεικνύουν ειδικώς και τεκμηριωμένως την συνδρομή των ως άνω όρων, προσκομίζοντας, επιπλέον, αποδεικτικά επιδόσεως των παρεμβάσεων.

Με την παραπεμπτική του απόφαση ο ΑΠ επελήφθη αιτήσεως αναιρέσεως του Ν. Ανδρουλάκη κατά αποφάσεως του 1μΕφΑθ κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών εργατικών διαφορών επί εφέσεως της Τράπεζας της Ελλάδος κατά αποφάσεως του 1μΠρΑθ κατά την αυτή διαδικασία επί αγωγής του έτους 2018, με την οποία ο ανωτέρω ισχυρίσθηκε ότι από 20.1.2009 είναι συνταξιούχος της εν λόγω Τράπεζας, ότι, ως προσληφθείς σε αυτήν πριν τις 31.12.1992, ασφαλίσθηκε υποχρεωτικώς για παροχή κυρίας συντάξεως στο Ταμείο Συντάξεων Προσωπικού της (ΤΣΠΤΕ), ενταχθείς και στο Μετοχικό Ταμείο Υπαλλήλων της (Μ ΤΥ ΤΕ), από το οποίο, μετά την συνταξιοδότησή του, ελάμβανε και μηνιαία μετεργασιακή παροχή σε ποσοστό 36% επί των συντάξιμων αποδοχών του, καθώς και 14 μερίσματα κατ’ έτος, που αντιστοιχούσαν στις μηνιαίες παροχές καθώς και στις παροχές επιδομάτων εορτών και αδείας. Από 1.1.2011, δυνάμει του άρθρου 64 του ν. 3863/2010, η προαναφερθείσα τραπεζική εταιρεία ανέλαβε την κοινωνική ασφάλιση του προσωπικού της ως προς τους κλάδους κυρίας και επικουρικής ασφαλίσεως, διαδεχθείσα τα καταργούμενα ΤΣΠ-ΤΕ και ΜΤΥΠΕ. Βάσει της από 2.6.2013 τριμερούς συλλογικής συμφωνίας μεταξύ αυτής και των συλλόγων των υπαλλήλων της αφ' ενός και των συνταξιούχων της αφ' ετέρου, το ως άνω «μέρισμα» θα εξακολουθεί να καταβάλλεται από αυτήν στους δικαιούχους σε ποσοστό 20% επί των συνταξίμων αποδοχών τους ως επικουρική σύνταξη και σε ποσοστό 16% ως μετεργασιακή παροχή, ως προς την οποία συστάθηκε ο ειδικός λογαριασμός «Πρόγραμμα Προσθέτων Μετεργασιακών Παροχών». Περαιτέρω, ισχυρίσθηκε ότι από 1.1.2013 η Τράπεζα, κατ' επίκληση της επίμαχης διατάξεως, έπαυσε να του καταβάλλει τα επιδόματα εορτών και αδείας επί του μερίσματος τόσο ως προς το ποσοστό 20% της επικουρικής σύνταξης, όσο και ως προς το ποσοστό 16% της μετεργασιακής παροχής, κατά παράβαση της σχετικής συμβατικής υποχρεώσεώς της, ζήτησε, δε, να υποχρεωθεί αυτή να του καταβάλει συνολικό ποσό 21.299,66 ευρώ αντιστοιχούν στα μερίσματα επιδομάτων εορτών και αδείας ετών 2013-2018 με νόμιμο τόκο. Ο ΑΠ έκρινε ότι η επίμαχη διάταξη του ν.4Ο93/2Ο12 περί καταργήσεως για όλους τους συνταξιούχους των επιδομάτων εορτών και αδείας δεν αποτέλεσε, στο πλαίσιο εφαρμογής του Δευτέρου Μνημονίου, λόγω της συνεχιζομένης οικονομικής υφέσεως, χάριν αποκαταστάσεως της δημοσιονομικής ισορροπίας και της βιωσιμότητας των οργανισμών κοινωνικής ασφαλίσεως, μέτρο μη αναγκαίο και προδήλως απρόσφορο, εφ' όσον εξυπηρετεί δημόσιο συμφέρον, χωρίς να διακυβεύεται το επίπεδο -αξιοπρεπούς διαβιώσεως των συνταξιούχων.


Η ΣΤΕ Ολομ. 2287/2015 αφορά σε αίτηση αναιρέσεως επί αγωγής συνταξιούχου του Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. και του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφαλίσεως (Ε.Τ.Ε.Α.) ως προς το ποσό, κατά το οποίο περιορίσθηκαν η κύρια και επικουρική της σύνταξη δυνάμει των άρθρων τρίτου παρ. 10 ν. 3845/2010, 44 παρ. 13 v. 3986/2011, 2 παρ. 3 v. 4024/2011, 6 παρ. 2 του ν. 4051/2012 και πρώτου παρ. ΙΑ υποπαρ. ΙΑ.5 περ. 1 και υποπαρ. ΙΑ.6 περ. 3 ν. 4093/2012 (η ΣΤΕ 2288/2015 διαφέρει κατά το ότι αφορά σε κύρια μόνον, όχι και σε επικουρική, σύνταξη λόγω γήρατος μελών του προσωπικού της ΔΕΗ υπαγομένων στην ασφάλιση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ). Με την ΣΤΕ 2287/2015 κρίθηκε, κατά πλειοψηφία, μεταξύ άλλων, ότι με το άρθρο 6 ν. 4051/2012 μειώθηκαν αναδρομικώς κατά 12% οι κύριες συντάξεις άνω των 1.300 ευρώ και οι επικουρικές, με κλιμάκωση του ποσοστού μειώσεως (10%, 15% και 20%) αναλόγως του ύψους τους και με κατοχύρωση κατώτατου ορίου 200 ευρώ, ότι με το άρθρο πρώτο του ν. 4093/2012 αφ' ενός μειώθηκαν εκ νέου, σε ποσοστά 51-2070, οι από οποιαδήποτε πηγή και για οποιαδήποτε αιτία συντάξεις υπερβαίνουσες αθροιστικώς τα 1.000 ευρώ, αφ’ ετέρου καταργήθηκαν πλέον για όλους τους συνταξιούχους τα επιδόματα και δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και αδείας, ότι οι διατάξεις αυτές ψηφίσθηκαν μετά την πάροδο διετίας από τον πρώτο αιφνιδιασμό της οικονομικής κρίσεως και αφού είχαν σχεδιασθεί και ληφθεί τα βασικά μέτρα για την αντιμετώπισή της, ότι, συνεπώς, η επιχειρηθείσα με τις εν λόγω διατάξεις νέα, για πολλοστή φορά, περικοπή συνταξιοδοτικών παροχών της ίδιας ομάδας θιγομένων δεν εδικαιολογείτο πλέον χωρίς ειδική έρευνα του αντικειμένου αυτών, αλλ' απητείτο εμπεριστατωμένη μελέτη, προκειμένου να διαπιστωθεί τεκμηριωμένα ότι η συμβατότητα των συγκεκριμένων μέτρων με τις συνταγματικές δεσμεύσεις ως προς τον θεσμό της κοινωνικής ασφαλίσεως, τις αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας και την προστασία της αξίας του ανθρώπου, και, τελικώς, ότι οι ανωτέρω διατάξεις των ν. 4051 4093/2012 αλλά και οι προπαρατεθείσες προγενέστερες διατάξεις των v-3845/2010, 3986/2011 και 4024/2011, αντίκεινται στο Σύνταγμα και είναι, ως εκ τούτου, ανίσχυρες, ως προς τις περικοπές των κυρίων αλλά και των επικουρικών συντάξεων. (με την ΣΤΕ 2287/2015), οριζομένου, ως χρονικού σημείου επελεύσεως των εν λόγω συνεπειών, την δημοσίευση της αποφάσεως (10-6-2015), Το ΣΤΕ προσέδωσε μείζονα βαρύτητα, για την εκφορά της ως άνω κρίσεως, στην υποχρεωτικότητα της επικουρικής (συμπληρωματικής) κοινωνικής ασφαλίσεως που παρέχεται από το Ε.Τ.Ε.Α. και άλλους φορείς και στην συνακόλουθη λειτουργία αυτών ως νπδδ, που δικαιολογούνται από τον δημόσιο σκοπό που οι φορείς αυτοί υπηρετούν κατ' άρθρο 22 παρ. 5 του Συντάγματος, συμβάλλοντας στη διασφάλιση ικανοποιητικού επιπέδου διαβιώσεως για τους συνταξιούχους, κατά το δυνατόν εγγύς εκείνου που είχαν, όσο εργάζονταν, καθώς και στο ότι, ένεκα του ανωτέρω δημοσίου σκοπού, το κράτος, ανεξαρτήτως αν μέχρι σήμερα δεν έχει προβλεφθεί τακτική κρατική χρηματοδότηση των φορέων της υποχρεωτικής επικουρικής κοινωνικής ασφαλίσεως, υποχρεούται, πάντως, κατά την ανωτέρω συνταγματική διάταξη, να συμμετέχει στη χρηματοδότηση και των φορέων τούτων, προς κάλυψη των ελλειμμάτων τους.

Τίθεται ζήτημα παραδεκτού, ως προς το εάν πράγματι, κατά την έννοια των περί ΑΕΔ διατάξεων, υφίσταται αντίθεση κρίση μεταξύ ΣΤΕ και ΑΠ σχετικά με την αντισυνταγματικότητα νόμου. Ειδικότερα, το ΑΕΔ επιλαμβάνεται άρσεως αμφισβητήσεως ως προς την αντισυνταγματικότητα τυπικού νόμου επί αντιθέτων αποφάσεων, μεταξύ άλλων, του ΣΤΕ και του ΑΠ, όταν υπάρχει ταυτότητα της διατάξεως που ερμηνεύθηκε και εφαρμόσθηκε από τα ανώτατα δικαστήρια και αντίθεση μεταξύ αποφάσεων των δικαστηρίων αυτών ως προς τον χαρακτηρισμό της εν λόγω διατάξεως ως σύμφωνης ή μη προς συγκεκριμένη συνταγματική διάταξη, η δε αντίθεση πρέπει να προκύπτει από τις αναγκαίες για τη θεμελίωση του διατακτικού των αποφάσεων αιτιολογίες τους. Δεν συντρέχει αντίθετη ούτε, συνακολούθως, δικαιοδοσία του ΑΕΔ, α) όταν τα δικαστήρια δεν ερμήνευσαν την ίδια διάταξη τυπικού νόμου, αλλά διαφορετικές, έστω και με την ίδια διατύπωση, β) όταν δεν ερμήνευσαν αποκλειστικώς και μόνον την ίδια διάταξη τυπικού νόμου, αλλά το ένα από αυτά την ερμήνευσε σε συνδυασμό και με άλλες διατάξεις, οπότε το επιλυθέν ζήτημα δεν είναι το ίδιο, αλλά διαφορετικό, γ) όταν το επιλυθέν από το ένα δικαστήριο νομικό ζήτημα δεν ήταν αναγκαίο για την επίλυση από το άλλο δικαστήριο του ενώπιον του αχθέντος νομικού ζητήματος και δ) όταν, γενικώς, η αντίθεση δεν προκύπτει από τις αναγκαίες για τη θεμελίωση του διατακτικού των αποφάσεων αιτιολογίες τους.

Εν προκειμένω: ο ΑΠ έκρινε την επίμαχη διάταξη του άρθρου πρώτου παρ. ΙΑ υποπαρ. ΙΑ.6 περ. ε του ν. 4093/2012 ως σύμφωνη με το Σύνταγμα επί μερισμάτων επιδομάτων εορτών και αδείας για τα έτη 2013-2018 που καταβάλλονταν από 1.1.2011, μετά την ανάληψη από την ως άνω Τράπεζα, κατ' άρθρο 64 ν. 3863/2010, της κοινωνικής ασφαλίσεως του προσωπικού της ως προς τους κλάδους κύριας και επικουρικής ασφάλισης και την κατάργηση του ΜΤΥ ΤΕ, ενώ η 2288/2015 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, ανεξαρτήτως των αιτιολογιών της, έκρινε τις διατάξεις αυτές αντίθετες προς το Σύνταγμα επιλύοντας ζήτημα που αφορούσε σε περικοπές κυρίων συντάξεων και όχι στα επιδόματα εορτών και αδείας επί των επικουρικών συντάξεων. Εξ άλλου, η ΣΤΕ Ολομ. 2287/2015 έκρινε, μεταξύ άλλων, αντισυνταγματική την επίμαχη διάταξη του άρθρου πρώτου παρ. ΙΑ υποπαρ. ΙΑ.6 περ. ε του ν. 409372012 σε σχέση με επικουρικές συντάξεις χορηγούμενες σε συνταξιούχους του ΙΚΑ από το ΙΚΑ-ΤΕΑΜ (μετέπειτα ΕΤΕΑΜ και εν συνεχεία ΕΤΕΑ) αλλά και από τους λοιπούς φορείς κοινωνικής ασφαλίσεως, αφού ελήφθη διεξοδικώς υπ' όψιν και εξετάσθηκε, στο σύνολό του, το σχετικό νομοθετικό καθεστώς, προς τούτο, δει κηρύχθηκαν τελικώς ως αντισυνταγματικές όχι μόνον οι προαναφερθείσες διατάξεις του ν.4Ο93/2Ο12 αλλά, ρητώς, το πλέγμα των ως άνω διατάξεων του ν.4Ο93/2Ο12 σε συνδυασμό με τα άρθρα τρίτο παρ. 10 ν. 3845/2010, 44 παρ. 13 ν. 3986/2011, 2 παρ. 3 ν. 4024/2011 και 6 παρ. 2 του ν. 4051/2012, υπό την έννοια ότι συνεκτιμήθηκαν οι , ήδη με τις ως άνω προγενέστερες της επίμαχης διατάξεις επελθούσες, μειώσεις και περικοπές στις συντάξεις και το σωρευτικό επ' αυτών αποτέλεσμα της εφαρμογής των ως άνω διατάξεων. Περαιτέρω, η απόφαση στηρίχθηκε στην υποχρεωτικότητα της ασφαλίσεως στους ως άνω φορείς, στην οργάνωση αυτών ως νπδδ, στην διαχρονικώς ασκουμένη από το Κράτος επί των φορέων αυτών εποπτεία, στη θέσπιση ρυθμίσεων για την προστασία και αξιοποίηση της περιουσίας τους και την επωφελή διαχείριση των αποθεματικών τους, με τον καθορισμό εκάστοτε των συνταξιοδοτικών προϋποθέσεων και την πρόβλεψη των πόρων τους.

Αντιθέτως, η παραπεμπτική απόφαση του ΑΠ, χωρίς αντίστοιχες σκέψεις, θεώρησε σύμφωνη με το Σύνταγμα (μόνο) την ως άνω διάταξη του ν. 4093/2012, κρίνοντας, όμως, επί αγωγής ως προς μερίσματα που χορηγούσε αρχικά το Μετοχικό Ταμείο Υπαλλήλων Τράπεζας της Ελλάδος και, ακολούθως, η Τράπεζα της Ελλάδος.

Θα πρέπει, επομένως, να ερευνηθεί εάν το Μετοχικό Ταμείο Υπαλλήλων της Τράπεζας της Ελλάδος δύναται να θεωρηθεί φορέας επικουρικής ασφαλίσεως όμοιος με εκείνους, για τους οποίους έκρινε το ΣΤΕ, και εάν, επομένως, τίθεται στις δύο αποφάσεις το ίδιο ζήτημα, ή εάν, αντιθέτως, οι διαφορές μεταξύ των φορέων επικουρικής ασφαλίσεως, στους οποίους αφορούσε η κάθε απόφαση, ήταν τέτοιας φύσεως, ώστε να καθίσταται διαφορετικό το κριθέν με αυτές ζήτημα. Ομοίως ερευνητέο είναι το ότι τα δύο Δικαστήρια ερμήνευσαν μεν την ίδια διάταξη, αλλά σε συνδυασμό με διαφορετικές, το καθένα, διατάξεις, αφού το ΣΤΕ συνεκτίμησε ως βασικό στοιχείο τις προγενέστερες περικοπές και μειώσεις επί των συντάξεων, ορισμένες, όμως, από τις οποίες δεν αφορούσαν και δεν έγιναν στις επικουρικές συντάξεις των συνταξιούχων της Τράπεζας της Ελλάδος. Η εκδοχή αυτή επιρρωνύεται από το από 10.4.2024 έγγραφο της Διευθύνσεως Ανθρωπίνου Δυναμικού της Τράπεζας της Ελλάδος, με το οποίο διευκρινίσθηκε ότι στους συνταξιούχους της Τράπεζας δεν έτυχαν εφαρμογής οι περικοπές της παρ. 3 επ. του άρθρου 2 του ν. 4024/2011 και της παρ. 2 του άρθρου 6 του ν. 4051/2012, καθόσον οι διατάξεις αυτές (όπως προκύπτει και από τις σχετικές εγκυκλίους του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης) δεν περιέλαβαν στο πεδίο εφαρμογής τους την εν λόγω Τράπεζα. Σε περίπτωση που κριθεί ότι πρόκειται περί του αυτού ζητήματος, επί του οποίου έκριναν τα δύο Δικαστήρια, και ότι, συνεπώς, στοιχειοθετείται αντίθεση των σχετικών αποφάσεων, τίθεται περαιτέρω το ουσιαστικό ερώτημα ως προς την συμφωνία ή μη προς το Σύνταγμα της διατάξεως του άρθρου πρώτου παρ. ΙΑ υποπαρ. ΙΑ.6 περ. 3 του ν. 4093/2012 ως προς την κατάργηση των δώρων επί των επικουρικών συντάξεων.

Αθήνα 11 Απριλίου 2024

ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗ
ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

Εισήγηση στην τηλεδιάσκεψη Μακεδονίας - Θράκης της 13.4.2021

Αγαπητοί Συνάδελφοι,

Εκ μέρους της Ομάδας Συντονισμού, εκφράζω τη χαρά μας, που έστω και μέσω διαδικτύου, μπορούμε να ξαναϊδωθούμε και να συζητήσουμε μαζί σας. Επειδή επιθυμία μας είναι να ακουστούν οι δικές σας σκέψεις και ερωτήματα για την κατάσταση στο χώρο μας, θα αποφύγω να επαναλάβω θέματα που λιμνάζουν τα τελευταία χρόνια και έχουν κατά κόρο αναφερθεί στις ανακοινώσεις μας. Θα εστιάσω σε αυτά που χαρακτήρισαν τη διετία που έκλεισε στις 31.3.2021 και αντικειμενικά υπονόμευσαν τα δικαιώματα και την αυτονομία μας από το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα του τέως ΙΚΑ και σήμερα ΕΦΚΑ και είναι φυσικά η θεσμική ανεξαρτησία της ΤτΕ και του προσωπικού της. Ελπίζω, η σημερινή μας συζήτηση, να συμβάλει στη δημιουργία όρων και προϋποθέσεων, για την αποτελεσματική υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας και την αποτελεσματική ενωτική πορεία του Συλλόγου μας.

 

1. Η απόφαση του Σ.Α. το Νοέμβριο 2019 και οι επιπτώσεις της

Η Τράπεζα με την απόφαση του Σ.Α. το Νοέμβριο του 2019 να μην εφαρμόσει το άρθρο 10 του Καταστατικού της στο ισχύον νομικό πλαίσιο αλλά να εφαρμόσει τις ρητά καταργημένες διατάξεις περί αναλογικής και βασικής σύνταξης, απέτρεψε την αποκατάσταση των συντάξεών μας με την αναπροσαρμογή τους σύμφωνα με το Καταστατικό του πρώην ΤΣΠΤΕ και να σταματήσει τις κρατήσεις των τριών νόμων τουλάχιστον από 1.1.2019, όπως είχε υποχρέωση μετά τη ρητή εξαίρεση μας από τον επανυπολογισμό των συντάξεων του ΕΦΚΑ.

Έτσι η Τράπεζα, θεσπίζοντας, με τη θετική ψήφο και των συνδικαλιστών-μελών του Συμβ.Ασφάλισης, το νέο άρθρο 10^Α στον κανονισμό του τέως ΤΣΠΤΕ, διατηρεί μέχρι σήμερα σε παλιούς και νέους συνταξιούχους τις παράνομες κρατήσεις, διαχώρισε τους συνταξιούχους μας σε συνταξιοδοτηθέντες πριν ή μετά την 1.1.2015 και ανέθεσε στον εκάστοτε Υπουργό Εργασίας, τον καθορισμό των κύριων συντάξεών μας, για πρώτη φορά από την λειτουργία των ταμείων μας, κατά παραβίαση της απαγόρευσης οποιασδήποτε κυβερνητικής παρέμβασης στα θέματα του προσωπικού των Κ.Τ και καταπατώντας κάθε έννοια αυτονομίας!!

Παρεπόμενα αυτής της απόφασης δεν είναι μόνο η ευνοϊκή μεταχείριση μιας ομάδας ολιγάριθμων υψηλοσυνταξιούχων κατά την εφαρμογή του νέου πλαφόν. Είναι γνωστό πως η Τράπεζα, κατά την εφαρμογή της σχετικής εγκυκλίου για το νέο πλαφόν, αντί να καταργήσει τις κρατήσεις των νόμων από το σύνολο της κύριας σύνταξης όλων των συνταξιούχων, τις κατάργησε μόνο από τη διαφορά παλιού και νέου πλαφόν, προκειμένου έτσι να αποσπάσει τη συναίνεση των πολυσυνταξιούχων στελεχών της και συνδικαλιστών!!

Το πιο ακραίο όμως παρεπόμενο αυτής της απόφασης είναι ο παραλογισμός της Τράπεζας η οποία, αφού αγνόησε το Καταστατικό και το ισχύον νομικό πλαίσιο και δεν προχώρησε στην αποκατάσταση των συντάξεών μας ως όφειλε, στο τέλος μας αντιμετώπισε και ως συνταξιούχους του ΕΦΚΑ!! Έτσι, όχι μόνο μας επέστρεψε 11 μήνες αναδρομικά από τους 60 και πλέον μήνες που μας αντιστοιχούν τουλάχιστον από τις 10.6.2015 μέχρι σήμερα, αλλά συνεχίζει να μας κρατά τις καταργημένες κρατήσεις για τις οποίες μας έδωσε τα αναδρομικά!! Όλα αυτά σε πλήρη αντίθεση με ό,τι συμβαίνει με τους συνταξιούχους του ΕΦΚΑ στα εκκαθαριστικά των οποίων από 1.1.2019 δεν αναφέρονται κρατήσεις νόμων, αλλά και με την πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ του Οκτωβρίου του 2019, σύμφωνα με την οποία ο περιορισμός των αναδρομικών σε 11 μήνες λόγω της αναπροσαρμογής των συντάξεων του ΕΦΚΑ από 1.1.2019, δεν μετατρέπει τους νόμους σε συνταγματικούς!!

 

2.      Οι εξελίξεις που σημειώνονται στην επικουρική μας σύνταξη

Μαζί με τα παραπάνω σχετικά με την κύρια σύνταξη, η Τράπεζα με τις δικαστικές της παρεμβάσεις στις αγωγές που έχουν ασκηθεί, στοχεύει στην κατάργηση των ΣΣΕ 1948 και 1951 για το μέρισμά μας και στον χαρακτηρισμό της μετεργασιακής παροχής του 16% ως οικειοθελούς παροχής της Τράπεζας και όχι ως Καταστατικής της υποχρέωση από τις ΣΣΕ και το νόμο με τον οποίο ανέλαβε τα ταμεία και με τον οποίο οι Καταστατικές διατάξεις των κανονισμών των ταμείων έγιναν και Καταστατικές διατάξεις της ΤτΕ!!

Στην επιλογή της αυτή διευκολύνθηκε από τα προεδρεία του ΣΣΤΕ και του ΣΥΤΕ, τα οποία κατά την ένταξη των μετά την 1.1.1993 ασφαλισμένων στο Πρόγραμμα Μετεργασιακών Παροχών από 1.1.2017, δεν επιβεβαίωσαν ρητά και κατηγορηματικά πως η ένταξη γίνεται σύμφωνα με τους όρους των ΣΣΕ 1948 και 1951 όπως έγινε με την τριμερή συμφωνία το 2013!! Έτσι, οι δικηγόροι της ΤτΕ στις δικαστικές αίθουσες που συζητούνται οι αγωγές, για να υπονομεύσουν και να καταργήσουν τις ΣΣΕ 1948 και 1951, αξιοποιούν αυτή τη νέα συμφωνία και την αποδοχή των προέδρων ΣΣΤΕ και ΣΥΤΕ στη σχετική αναλογιστική μελέτη που έγινε για την ένταξη των νέων από 1.1.2017 στο Πρόγραμμα, προβάλλοντας το επιχείρημα πως αν τα μερίσματα γίνουν 14 από 12 όπως προβλέπουν οι ΣΣΕ 1948 και 1951 για τους πριν την 1.1.1993 ασφαλισμένους, θα διακυβευθεί η βιωσιμότητα του λογαριασμού!!!

Τελικός στόχος φυσικά είναι η κατάργηση των ΣΣΕ 1948 και 1951 και η ανάθεση της διαχείρισης των κεφαλαίων σε ασφαλιστική εταιρεία.

 

3.      Οι εξελίξεις στο μέτωπο των δικαστικών αγωγών

Είναι γνωστό πως στο χώρο έχουν ασκηθεί διάφορες αγωγές, ατομικές και ομαδικές. Οι ομαδικές αγωγές που ασκήθηκαν κυρίως από το γραφείο Κάππου, διαφέρουν από εκείνες που κατέθεσε ο ΣΣΤΕ τον Ιούνιο του 2018 μετά την από 3.10.2017 απόφαση του Ν.Σ. της ΤτΕ. Η διαφορά έγκειται στο γεγονός πως οι πρώτες εκκινούν από την αυτονομία του συνταξιοδοτικού συστήματος της ΤτΕ και διεκδικούν το σύνολο των μειώσεων (ΕΑΣ, Δώρα, Επίδομα Αδείας, κρατήσεις κ.ά), ενώ εκείνες του ΣΣΤΕ, περιορίζονται στην αντισυνταγματικότητα και μόνο των δύο νόμων 4051 και 4093/2012. Νομιμοποιούν έτσι τις υπόλοιπες μειώσεις και υπονομεύουν την αυτονομία του ασφαλιστικού μας συστήματος, γεγονός που το εκμεταλλεύεται η Τράπεζα με τα υπομνήματά της, κατά τη συζήτηση των αγωγών!!

Αποτέλεσμα είναι να έχουμε αποφάσεις πρωτόδικες αρνητικές ή εν μέρει θετικές, κυρίως στο μέρισμα –επικουρική, όπου αναγνωρίζεται η συμβατική υποχρέωση της Τράπεζας από τις ΣΣΕ 1948 και 51 να χορηγεί δώρα και επίδομα μόνο στο 16% από το 2013. Για τις αποφάσεις αυτές και κυρίως για τη γνωστή απόφαση Ανδρουλάκη , η Τράπεζα προσέφυγε εφετειακά με αποτέλεσμα να βγει αρνητική απόφαση, με την οποία η παροχή χαρακτηρίζεται ως οικειοθελής παροχή της ΤτΕ και όχι ως συμβατική της υποχρέωση αφού, κατά την απόφαση, οι ΣΣΕ έχουν καταργηθεί!! Κατά της απόφασης αυτής έχει ασκηθεί από τον ΣΣΤΕ προσφυγή στον Α.Π., η οποία και συζητείται στις 22.5.2021. Έσπευσαν αν και γνώριζαν πως εκκρεμεί η έκδοση και άλλων παρόμοιων εφετειακών αποφάσεων και είχαν το χρόνο να περιμένουν και συντονισμένα να ενεργήσουν με συνεργασία όλων των δικηγόρων για μια τόσο σοβαρή υπόθεση η οποία σε περίπτωση αρνητικού αποτελέσματος θα έχει επιπτώσεις σε όλες τις εκκρεμείς δίκες.

Κλείνοντας το θέμα των δικαστικών αγωγών, υπενθυμίζω πως στις 18 Ιουνίου 2021, έχει προσδιοριστεί η συζήτηση στο ΣτΕ, της αίτησης που έκαναν οι 29 συνταξιούχοι μας αναίρεσης της απόφασης του Υπουργού να εγκρίνει τη θέσπιση του άρθρου 10^Α στον Κανονισμό και τον διαχωρισμό των συνταξιούχων μας. Πρώτα απομόνωσαν τους συνταξιούχους από τους εν ενεργεία με τον ν. 2084/1992 (με τον οποίο οι μετά την 31.12.1992 προσληφθέντες καταβάλλουν μικρότερες εισφορές) και σήμερα θέλουν να χωρίσουν και τους συνταξιούχους σε κατηγορίες!!!

 

4.      Μια ακόμα διετία αντιδημοκρατικής και αυταρχικής διαχείρισης

Και αυτή η διετία, ήταν μια ακόμα διετία αντιδημοκρατικής και αυταρχικής διαχείρισης, από πλευράς προεδρείου. Συνεχίστηκε η οξύτητα και ο διαχωρισμός, γεγονός που δυσχεραίνει το διάλογο και τη δημιουργία όρων ενωτικής αποτελεσματικής δράσης. Συνεχίστηκε η άρνηση της πλειοψηφίας, ακόμα και μετά τα εξώδικα των συμβούλων της μειοψηφίας, να δοθούν σε αυτούς τα σχετικά έγγραφα τα οποία έχουν πληρωθεί από τις εισφορές μας τόσο της απόφασης του Εφετείου όσο και των γνωμοδοτήσεων και της προσφυγής που κατέθεσε στον Άρειο Πάγο η δικηγόρος κ. Πετρόγλου!! Η εμφάνιση της πανδημίας, αποτέλεσε ευκαιρία για την πλειοψηφία να καταργήσει κάθε μορφής συλλογική δραστηριότητα. Μέχρι σήμερα δεν έχει συγκληθεί Τακτική Γενική Συνέλευση, ενώ οι μηνιαίες συνεδριάσεις του Δ.Σ., που θα μπορούσαν κάλλιστα να γίνονται διαδικτυακά, αντικαταστάθηκαν από μία συνεδρίαση ανά τρεις ή τέσσερες μήνες, στις οποίες ο πρόεδρος διαβάζει επιλεγμένα κομμάτια από δικαστικές αποφάσεις ή γνωμοδοτήσεις και η πλειοψηφία μόνη της εγκρίνει τις μεγάλες αμοιβές των δικηγόρων!! Μάλιστα τώρα που παρετάθη η θητεία του Δ.Σ. μέχρι 30.6.2021, το προεδρείο δεν μας επιτρέπει να ταχυδρομήσουμε ανακοινώσεις για το 2021, εάν δεν γίνουν πρώτα εκλογές!!

 

5.      Η δημιουργία πλειοψηφικού ενωτικού ρεύματος μέσα στους συνταξιούχους, ανάγκη για την ανατροπή των δεδομένων

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Η Κίνησή μας επιμένει σταθερά στην αναλογική αντιπροσωπευτική συγκρότηση του Δ.Σ. για την από κοινού υπεράσπιση της ανεξαρτησίας της ΤτΕ και των συνταξιοδοτικών μας δικαιωμάτων. Όλο αυτό το διάστημα, πάντα επιλέξαμε πρωτοβουλίες που ήθελαν τη συμμετοχή και τη δράση των ίδιων των συνταξιούχων. Είτε αυτό αποτελούσε ένα υπόμνημα ή ένα εξώδικο προς τη Διοίκηση, είτε πολύ περισσότερο την σύγκληση της έκτακτης Γ.Σ. αμέσως μετά την απόφαση του Σ.Α., έτσι ώστε οι ίδιοι οι συνταξιούχοι να έχουν λόγο για τα τεκταινόμενα στο χώρο μας. Δυστυχώς, η γνώση, η μελέτη και η ανάλυση των στοιχείων που κάθε φορά έχουμε μπροστά μας, δεν βρίσκουν σύμφωνους τους συμβούλους της πλειοψηφίας. Για αυτούς αρκούν τα όσα τους υπόσχονται οι παράγοντες της Διοίκησης και ο Γιάννης Στουρνάρας, με αποτέλεσμα να είναι ορατά πλέον τα αδιέξοδα στα οποία μας έχουν οδηγήσει.

Απευθυνόμαστε σε όλους και σας ζητάμε με τη δημιουργία ενός πλειοψηφικού ρεύματος να συμβάλετε στην ανατροπή αυτής της κατάστασης. Αν δεν ανατραπεί η σύμπλευση Στουρνάρα –συνδικαλιστών, φοβούμαστε πως στο επόμενο διάστημα, καθώς θα έχουν ολοκληρωθεί και οι προτάσεις της εταιρείας για την αναδιοργάνωση της Τράπεζας, θα ανατραπούν σε τέτοιο βαθμό τα συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα, που η χειροτέρευση της θέσης των συνταξιούχων μας θα είναι ραγδαία… Από την επιδείνωση δεν θα μείνει ανέπαφος και ο τομέας της Υγείας, όταν βλέπουμε πως εκποιείται περιουσία των ασφαλισμένων και τα έσοδα δεν διατίθενται για το Τ.Υ. ή τους συνταξιούχους, αλλά ενσωματώνονται στα κέρδη της Τράπεζας!!!