ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΤτΕ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ

Α. ΤΟ  ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΤτΕ ΕΩΣ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

1.    Η ΤτΕ από την αρχή της λειτουργίας της, το Μάιο του 1928, με αποφάσεις του Γενικού της Συμβουλίου, ασφάλισε το προσωπικό της για μεν τις συντάξεις στο υφιστάμενο Ταμείο Συντάξεων της Ε.Τ.Ε., για δε την υγεία στο Ταμείο Αλληλοβοηθείας, θέτοντας προσωρινώς σε εφαρμογή τον ισχύοντα Κανονισμό του Ταμείου Αλληλοβοηθείας της Ε.Τ.Ε.

Στον τομέα της Υγείας, με απόφαση του Γ.Σ. της ΤτΕ, την 9.7.1929, εγκρίθηκε ο κανονισμός του Ταμείου Αλληλοβοηθείας και έπαυσε να ισχύει ο κανονισμός της Ε.Τ.Ε. Το 1934, με τη συμφωνία, παρέμβαση και συνδρομή της Διοίκησης της ΤτΕ για ισχυροποίηση του θεσμού, το Ταμείο Αλληλοβοηθείας αντικαταστάθηκε από το Αλληλοβοηθητικό Ταμείο Περιθάλψεως Συλλόγου Υπαλλήλων Τ.Ε., το οποίο συστάθηκε από το Σύλλογο Υπαλλήλων ΤτΕ, σύμφωνα με τη νομοθεσία περί επαγγελματικών σωματείων. Το 1944 στο συσταθέν Ταμείο εντάσσεται και το προσωπικό της Εθνικής Κτηματικής Τραπέζης της Ελλάδος.

Στον τομέα της Σύνταξης, η αρχική λειτουργία της ΤτΕ με προσωπικό το οποίο προήλθε από την τότε ΕΤΕ, η έλλειψη, την εποχή εκείνη, συστήματος διαδοχικής ασφάλισης, η ρητή δέσμευσή της, στα άρθρα 38 και 71 του Καταστατικού της, να χορηγεί στο προσωπικό της μισθό και σύνταξη με αποφάσεις του Γ.Σ. και η 39896/1929 απόφαση του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, οδήγησαν την ΤτΕ να εντάξει το προσωπικό της στο μετονομασθέν Ταμείο Συντάξεων Προσωπικού των Τραπεζών Εθνικής, Κτηματικής και Ελλάδος. Το 1953 (Ν.Δ.2626/53) το Ταμείο διαχωρίζεται σε Ταμείο  Συντάξεων πρώην ΕΤΕ και Ταμείο Συντάξεων Προσωπικού ΤτΕ και Κτηματικής.

Με τις ΣΣΕ των ετών 1948 και 1951,μεταξύ της Διοίκησης της ΤτΕ και των Συλλόγων, του τότε προσωπικού της, ιδρύθηκε το Μετοχικό Ταμείο Υπαλλήλων ΤτΕ και Κτηματικής. Στο πλαίσιο του θεσμού αυτού, συμφωνήθηκε η καταβολή μερίσματος ως πρόσθετης μετεργασιακής παροχής κατά τη συνταξιοδότηση του προσωπικού, και προβλέφθηκαν παροχές και για τα μέλη των οικογενειών των ασφαλισμένων.

Το 1998  η Εθνική Κτηματική Τράπεζα συγχωνεύθηκε με την Εθνική Τράπεζα και το προσωπικό της εντάχθηκε στην ΕΤΕ. ΄Εκτοτε έχουμε αμιγή Ταμεία του προσωπικού της ΤτΕ. Στον Τομέα Υγείας: Το Αλληλοβοηθητικό Ταμείο Περιθάλψεως Συλλόγου Υπαλλήλων Τ.Ε. (ΑΤΠΣΥΤΕ), στον Τομέα Συντάξεων: το Ταμείο Συντάξεων Προσωπικού ΤτΕ (ΤΣΠΤΕ) και το Μετοχικό Ταμείο Υπαλλήλων ΤτΕ (ΜΤΥΤΕ). Τα Καταστατικά των ΤΣΠΤΕ και ΜΤΥΤΕ εγκρίθηκαν και τροποποιούνται με αποφάσεις του Γ.Σ της ΤτΕ.

Η καθιέρωση, για πρώτη φορά το 1979, της  επικουρικής σύνταξης για όλους τους ασφαλισμένους και η δημιουργία του ΤΕΑΜ (ήδη ΕΤΕΑ) δεν επηρέασε τη λειτουργία του Μετοχικού Ταμείου Υπαλλήλων ΤτΕ και Κτηματικής καθώς και την καταβολή του μερίσματος στους συνταξιούχους του. Ουδέποτε δε και αργότερα η μετεργασιακή αυτή παροχή τέθηκε υπό την εποπτεία και τον έλεγχο του Υπουργείου, αφού αυτή αφορούσε και αφορά εσωτερική συμφωνία των δύο πλευρών (Διοίκησης και προσωπικού), το οικονομικό μέρος της οποίας επιβαρύνει την ΤτΕ και ως εκ τούτου δεν αφορά τους λογαριασμούς των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης (Φ.Κ.Α.), ούτε και συμπεριλαμβάνεται στον ελλειμματικό λογαριασμό της Κοινωνικής Ασφάλισης.

2.    Οι αλλαγές, οι οποίες σταδιακά επέρχονται στους Φ.Κ.Α. από το τέλος της δεκαετίας του 1980, με τους Ν.1902/1990 και 2084/1992, πιέζουν και τα ονομαζόμενα “ειδικά ταμεία”,  χωρίς να αποτελέσει  εξαίρεση και το Ταμείο Συντάξεων Προσωπικού ΤτΕ και Κτηματικής. Το συγκεκριμένο Ταμείο, παρά το γεγονός ότι δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό και δεν χρηματοδοτείται από φόρους υπέρ τρίτων, εισέρχεται για δεύτερη φορά, μετά το 1970 και την ασφαλιστική μεταρρύθμιση του τότε υπουργού της Χούντας Πάτρα, στο μάτι του κυκλώνα για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους. Το 1992, η διοίκηση κ. Ε. Χριστοδούλου προτείνει συμφωνία με το προσωπικό για την ανάληψη των Ταμείων Συντάξεων, Μετοχικού και Αυτασφαλείας από την ΤτΕ και την εναρμόνιση του συνταξιοδοτικού καθεστώτός της με τα προβλεπόμενα από τα άρθρα 38 και 71 του Καταστατικού της, η οποία δεν υλοποιείται. Τα Ταμεία συνεχίζουν να λειτουργούν ως είχαν συμπαρασυρόμενα από τις εκάστοτε πιέσεις των “ειδικών ταμείων” στα οποία περιλαμβάνονται και αυτά των εμπορικών τραπεζών και δη και της ΕΤΕ….

Τελευταία προσπάθεια ουσιαστικής θωράκισης του ασφαλιστικού συστήματος της ΤτΕ, σύμφωνα με το Καταστατικό της,  είναι η απόφαση του Γ.Σ. της, την περίοδο της διοίκησης κ. Λ. Παπαδήμου, σύμφωνα με την οποία σχηματίστηκε για πρώτη φορά “πρόβλεψη για συντάξεις προσωπικού”, η οποία προορίζεται για την κάλυψη μελλοντικών υποχρεώσεων της ΤτΕ προς τα ασφαλιστικά ταμεία του προσωπικού της. Η συγκεκριμένη πρόβλεψη περιλαμβάνεται στις “Προβλέψεις” του Ισολογισμού χρήσης έτους 2000, o οποίος ανακοινώθηκε στην έκθεση του Διοικητή για το έτος 2000 [Συνημ. Νο 1] και εγκρίθηκε από την Γενική Συνέλευση των Μετόχων την 27.4.2001.Έκτοτε με τη σταθερή πολιτική και των επόμενων Διοικήσεων, η πρόβλεψη αυτή έχει ανέλθει, το 2013, σε ύψος πλήρους σχεδόν κάλυψης των υποχρεώσεων της ΤτΕ απέναντι στο προσωπικό της [Συνημ. Νο 2] και έχει την αναγνώριση τόσο των Ανεξάρτητων Ορκωτών Ελεγκτών  όσο και αυτών της ΕΚΤ, κατά τις ετήσιες εκθέσεις τους.

3.      Η πίεση στα ειδικά ταμεία συνεχίζεται και με τους νόμους Ρέππα (Ν.3029/2002) και Πετραλιά (Ν.3655/2008). Απαιτήθηκαν πολυήμερες κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις στο εσωτερικό και στο εξωτερικό (ΓΝΩΜΗ της ΕΚΤ με αριθ. CON/2008/13 της 19.3.2008 [Συνημ. Νο 3]) για να προκύψουν θετικοί συμβιβασμοί και στις δύο περιπτώσεις. Στην πρώτη, με το άρθρο 18του Ν.3193/2003 [Συνημ. Νο 4],με το οποίο αναγνωρίζεται η υποχρέωση πλήρους κάλυψης των παροχών από την ΤτΕ, σύμφωνα με τα Καταστατικά των ΤΣΠΤΕ και ΜΤΥΤΕ. Στη δεύτερη, με την εκδοθείσα, κατόπιν συμφωνίας της τριμερούς επιτροπής (Υπουργείο Οικονομίας, ΤτΕ, Σύλλογος Υπαλλήλων ΤτΕ),  απόφαση του Δ.Σ. του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Νο 116/5.6.2008 [Συνημ. Νο 5],με την οποία δημιουργείται ξεχωριστός Κωδικός Προσωπικού ΤτΕ, ο γνωστός ΚΩ.Π.ΤΕ, παρέχοντας έτσι διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια στη λειτουργία του πρώην ΤΣΠΤΕ, μετά την ένταξή του στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, λόγω της ανεξαρτησίας της ΤτΕ ως Κεντρικής Τράπεζας του Ευρωσυστήματος.

Β. ΤΟ  ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΤτΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΕΩΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

1.    Μετά την παραπάνω συμφωνία του 2008, κύριο μέλημα ήταν η υλοποίηση των συμφωνηθέντων με σαφή στόχο τη δημιουργία προϋποθέσεων για έξοδο  του ΤΣΠΤΕ από μια διαδικασία η οποία πρακτικά και ουσιαστικά δεν αφορούσε το Ταμείο και γενικότερα την ΤτΕ. Με την υπογραφή του πρώτου μνημονίου και το Ν.3863/2010, ο οποίος προσδιόριζε νέες μεταρρυθμιστικές τομές στη λειτουργία των Φ.Κ.Α, η αρχική συμφωνία αυτοτελούς λειτουργίας του πρώην ΤΣΠΤΕ στο πλαίσιο του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, κατέληξε, με το άρθρο 64 του προαναφερθέντος νόμου [Συνημ. Νο 6], στην ένταξη του ΤΣΠΤΕ και του ΜΤΥΤΕ στην ΤτΕ. Η ΤτΕ, από 1.1.2011, ανέλαβε και ενεργεί η ίδια την κοινωνική ασφάλιση του προσωπικού της, ως προς τους κλάδους κύριας και επικουρικής σύνταξης, στη βάση των προβλεπόμενων από τα Καταστατικά των πρώην ταμείων (ΤΣΠΤΕ και ΜΤΥΤΕ) και τις γενικές διατάξεις νόμων. Επί πλέον για να ολοκληρωθεί, χωρίς νομικές αμφισβητήσεις, η κατάργηση του ΜΤΥΤΕ, στη ΣΣΕ 2012-2015, μεταξύ της ΤτΕ και του προσωπικού της, συμπεριλαμβάνεται ειδικό ακροτελεύτιο άρθρο με το οποίο η ΤτΕ αναλαμβάνει, στο ακέραιο, το σύνολο των καταστατικών υποχρεώσεων οι οποίες προκύπτουν από τις ΣΣΕ 1948 και 1951. Επίσης, στο άρθρο 37 του ιδίου νόμου [Συνημ. Νο 6.1], αναφέρεται ρητά ότι από 1.1.2015 το κράτος αναλαμβάνει τη χρηματοδότηση της βασικής σύνταξης όλων των Φ.Κ.Α., αρμοδιότητας Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης πλην του “συστήματος ασφάλισης προσωπικού ΤτΕ”, όπου η χρηματοδότηση της ασφάλισης του προσωπικού  της ΤτΕ, αφορά την ίδια.

2.    Μετά από τη σχετική παρέμβαση της ΕΚΤ (ΓΝΩΜΗ με αριθ. CON/2011/36 της 19.4.2011 [Συνημ. Νο 7]), με το άρθρο 44 του Ν.4021/2011 [Συνημ. Νο 8] ρυθμίστηκε εκ νέου η σύνθεση του Συμβουλίου Ασφάλισης χωρίς τη συμμετοχή σε αυτό εκπροσώπων των Υπουργείων α) Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας και                 β) Οικονομικών, όπως αρχικά προβλέπονταν στο άρθρο 64 του Ν. 3863/2010. Αυτή η νομοθετική παρέμβαση, η οποία αποτελεί σαφή ενίσχυση της ανεξαρτησίας των Διοικητικών οργάνων της ΤτΕ στην άσκηση της πολιτικής της έναντι των Κυβερνητικών αρχών, δεν αξιοποιήθηκε για την υπεράσπιση της, από 1.1.2011, λειτουργίας του “συστήματος ασφάλισης του προσωπικού της ΤτΕ” στο εσωτερικό της.  Αποτέλεσμα αυτής της τακτικής είναι η λαθεμένη αποδοχή:

α) της προσαρμογής της κύριας σύνταξης, των πριν την 31.12.1992 ασφαλισμένων υπαλλήλων της ΤτΕ, στο πλαφόν της χορηγούμενης από το ΙΚΑ-ETAM κύριας σύνταξης. Στο ΙΚΑ-ETAM για τους αντίστοιχους ασφαλισμένους το ποσοστό εισφορών τους είναι 6,67% και υπολογίζονταν επί καθορισμένου ανώτατου ύψους αποδοχών (2.412 ευρώ) των ασφαλισμένων του, ενώ στο ΤΣΠΤΕ το ποσοστό εισφορών είναι 11% και εξακολουθεί να υπολογίζεται στο σύνολο των πάσης φύσεως τακτικών και έκτακτων αποδοχών των ασφαλισμένων του.

β) της συνέχισης, μετά την 1.1.2011, της παρακράτησης επί της κύριας σύνταξης της Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (Ν.3863/2010-άρθρο 38 [Συνημ. Νο 9] και 3986/2011 άρθρο 44 παραγρ.10 [Συνημ. Νο 10]) υπέρ του Ασφαλιστικού Κεφαλαίου Αλληλεγγύης Γενεών (ΑΚΑΓΕ) για την κάλυψη ελλειμμάτων των κλάδων κύριας σύνταξης Φ.Κ.Α. και

γ) της παρακράτησης επί του τμήματος του μερίσματος (επικουρικής) της Ειδικής Εισφοράς Συνταξιούχων Επικουρικής Ασφάλισης (Ν.3986/2011-άρθρο 44 παραγρ.13 [Συνημ. Νο 11]) υπέρ του ΑΚΑΓΕ για την κάλυψη ελλειμμάτων των φορέων και κλάδων επικουρικής σύνταξης. Το συγκεκριμένο είναι σε αντίθεση με τα ισχύοντα στην ΕΤΕ, η οποία και αυτή παρέχει μέρισμα, μέσω ειδικού λογαριασμού, και σωστά δεν παρακρατάτην Ειδική Εισφορά Συνταξιούχων Επικουρικής Ασφάλισης επί του καταβαλλόμενου μερίσματος (επικουρικής).

Ειδικότερα για τις δύο τελευταίες παρακρατήσεις, αν  αναλογισθεί κανείς ότι η ΤτΕ, εκ της θέσης της ως Κ.Τ. του Ευρωσυστήματος, απαγορεύεται να χρηματοδοτεί υποχρεώσεις του δημόσιου τομέα έναντι τρίτων, κατανοεί τις λαθεμένες αποφάσεις οι οποίες ελήφθησαν

3.    Η ανεξαρτησία του “συστήματος ασφάλισης του προσωπικού της ΤτΕ” προκύπτει και από την μη συμπερίληψή του στο μητρώο της ΕΛΣΤΑΤ, στο οποίο συμμετέχουν οι χρηματοδοτούμενοι, από το Δημόσιο, Φ.Κ.Α. Το γεγονός αυτό προδήλως επιβεβαιώνει ότι το “σύστημα ασφάλισης του προσωπικού της ΤτΕ” λειτουργεί με την άμεση ευθύνη της ίδιας της ΤτΕ, η οποία καλύπτει και τα  σχετικά αναλογιστικά ελλείμματα για τα οποία, όπως προείπαμε, είχαν ληφθεί αποφάσεις από την εποχή της διοίκησης του κ. Λ. Παπαδήμου.

Άλλωστε είναι ευνόητο ότι οι σχετικοί νόμοι των περικοπών έχουν σκοπό να μειώσουν τις δαπάνες του Κρατικού Προϋπολογισμού για την καταβολή των συντάξεων. Αντίθετα, μια μείωση των συνταξιοδοτικών δαπανών του “συστήματος ασφάλισης του προσωπικού ΤτΕ” α) αποτελεί από μόνη της έμμεση νομισματική χρηματοδότηση του Δημοσίου, η οποία σύμφωνα με τη σχετική Γνώμη της ΕΚΤ, δεν είναι νόμιμη και β) αποβαίνει εις όφελος των ιδιωτών μετόχων της ΤτΕ, γεγονός το οποίο δεν είχε στόχο ούτε ο πιο ευφάνταστος μνημονιακός νους.

4.    Μετά την 1.1.2011 υπήρξε «χαλαρή» πολιτική υπεράσπισης της ανεξαρτησίας της ΤτΕ, παρά το ότι την ανεξαρτησία αυτή ενίσχυαν, εκτός άλλων, τόσο το εσωτερικό εθνικό δίκαιο με τη νομοθετική (Ν.3863/2010) αναγνώριση της διεθνούς σύμβασης, μέρος της οποίας αποτελεί το Καταστατικό της ΤτΕ, όσο και οι σχετικές Γνώμες της ΕΚΤ, οι οποίες οδήγησαν στον Ν.4021/2011 και τη νέα σύνθεση του Συμβουλίου Ασφάλισης, χωρίς συμμετοχή σε αυτό κυβερνητικών εκπροσώπων. Έτσι, και ενώ αρχικά και σωστά, δεν υλοποιήθηκαν οι περικοπές των Ν.4024/2011 [Συνημ. Νο 12] και 4051/2012       [Συνημ. Νο 13], επειδή δεν αφορούσαν την ΤτΕ, στην συνέχεια και ειδικά μετά το Ν.4093/2012 [Συνημ. Νο 14]  άρχισε μια άνευ όρων υποχώρηση στις πιέσεις με κατάληξη την ένταξη, από τον 7/2013, των συνταξιούχων της ΤτΕ, ως προς την κύρια σύνταξη, στις διαδικασίες-περικοπές της Η.ΔΙ.Κ.Α. A.E.

5.    Από το 2013, μετά τον Ν.4093/2012, στο μέρισμα των συνταξιούχων της ΤτΕ άρχισε η αδικαιολόγητη  μη καταβολή των δώρων και του επιδόματος αδείας, σε αντίθεση με τα όσα και σωστά εξακολουθούν να ισχύουν μέχρι και σήμερα στην ΕΤΕ στο αντίστοιχο θέμα. Σε κάθε περίπτωση οι περικοπές αυτές καθόλου δεν αφορούν το πρώην ΜΤΥΤΕ και το μέρισμα, το οποίο λειτουργεί με την αποκλειστική ευθύνη  εποπτείας και ελέγχου της ΤτΕ, ως προϊόν ΣΣΕ, όπως ευθέως ομολογείται στην απάντηση του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, Διεύθυνση Πρόσθετης Ασφάλισης του Υπουργείου Εργασίας, με αριθ. Πρωτ. Φ800000/10447/133 της 17.6.2013 [Συνημ. Νο 15], σε ερώτημα συνταξιούχου της ΤτΕ.

6.    Η επιχειρούμενη πλήρης ενσωμάτωση των συνταξιούχων της ΤτΕ, ως προς την κύρια και επικουρική σύνταξη, στις διαδικασίες της Η.ΔΙ.Κ.Α. A.E., είναι αντίθετη με το θεσμικό πλαίσιο της λειτουργίας της Τράπεζας. Αν αυτό δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα και σταθερά, καταλύεται ουσιαστικά το “σύστημα ασφάλισης προσωπικού ΤτΕ”, όπως αυτό διαμορφώθηκε με τους Ν.3863/2010 (άρθρο 64) και 4021/2011 (άρθρο 44) και γενικότερα η ανεξαρτησία της Κεντρικής Τράπεζας, με όλα τα επακόλουθα σε όλους τους τομείς λειτουργίας της. Ο ιδρυτικός νόμος της Η.ΔΙ.Κ.Α. Α.Ε. (Ν.3607/2007) [Συνημ. Νο 16]  δεν αναφέρεται κατ΄ ελάχιστο στην ΤτΕ. Σχετικά με τις διαδικασίες της Η.ΔΙ.Κ.Α. Α.Ε., ο Ν.4093/2012 (σημείο 8 της υποπαραγράφου ΙΑ6) [Συνημ. Νο 14.1]  αναφέρει: “Από 1.7.2013 η Η.ΔΙ.Κ.Α. Α.Ε. καθίσταται ενιαίος φορέας ελέγχου και πληρωμής συντάξεων των δικαιούχων των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης και του Δημοσίου. Από 1.1.2012 η Η.ΔΙ.Κ.Α. Α.Ε. συγκεντρώνει, ελέγχει και διασταυρώνει τα στοιχεία των συντάξεων των δικαιούχων των Φ.Κ.Α. και υπολογίζει το ποσό της μείωσης για τους συνταξιούχους, καθώς και για όσους λαμβάνουν συντάξεις από περισσότερους του ενός φορέα”. Από τα παραπάνω προκύπτει σαφώς ότι, με τη δημιουργία ενιαίου φορέα ελέγχου και πληρωμής συντάξεων των Φ.Κ.Α. και του Δημοσίου, ζητούμενο είναι η πλήρης και σε εθνική βάση χαρτογράφηση των συντάξεων τις οποίες χορηγούν οι Φ.Κ.Α. και το Δημόσιο ώστε να ελέγχεται πλήρως και η αντίστοιχη δαπάνη για συντάξεις, η οποία καταγράφεται στον Κρατικό Προϋπολογισμό. Με δεδομένο ότι το “σύστημα ασφάλισης προσωπικού ΤτΕ” καλύπτει το ίδιο τις αναγκαίες δαπάνες για καταβολή συντάξεων στους συνταξιούχους του, είναι ευνόητο πως δεν θα μπορούσε η ΤτΕ, η οποία έχει αναλάβει πλέον την αντίστοιχη ευθύνη, να λογοδοτεί και να διευθύνεται ως προς τις εσωτερικές της αποφάσεις από διοικητικά όργανα τρίτων, μη υπερκείμενων ως προς αυτή Οργανισμών.

7.     Ακόμα και από την Υπουργική Απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας κ. Ι. Βρούτση (ΦΕΚ 3145/27.11.2012 [Συνημ. Νο 17]), η οποία εκδόθηκε για την εφαρμογή του Ν.4093/2012, είναι εμφανές πως στο πλαίσιο του συστήματος ελέγχου και πληρωμής συντάξεων και για την αναγκαία διασταύρωση πραγματοποιείται ο αναγκαίος έλεγχος εκείνων των συντάξεων τις οποίες χορηγεί η ΤτΕ και οι δικαιούχοι των οποίων είναι και δικαιούχοι συντάξεων από Φ.Κ.Α. ή το Δημόσιοκαι σε καμιά περίπτωση δικαιούχοι συντάξεων μόνο από την ΤτΕ. Ειδικότερα η απόφαση με Αριθ. 55100 (άρθρο 3, παράγραφος 2γ) στο ΦΕΚ 884/9.4.2014 [Συνημ. Νο 18], αναφέρει: “Ηλεκτρονικό αρχείο διασταυρώσεων όλων των συνταξιούχων του Δημοσίου με τους Φ.Κ.Α., το Μ.Τ.Π.Υ. και την ΤτΕ, το οποίο περιέχει αναλυτικά και ανά συνταξιούχο τα ποσά των αρχικών συντάξεων που καταβάλει ο κάθε φορέας και τα στοιχεία διασταύρωσης.” Και εδώ, όπως και σε πολλά σημεία του Ν.4093/2012, φαίνεται σαφώς πως η ΤτΕ όχι μόνο δεν ανήκει στους Φ.Κ.Α. αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, αλλά η εμπλοκή της στην ΗΔΙΚΑ Α.Ε. γίνεται για διασταύρωση των δικαιούχων σύνταξης και από άλλον φορέα εκτός ΤτΕ και όχι για τον έλεγχο των παρεχόμενων από την ΤτΕ συντάξεων, για την καταβολή των οποίων είναι υπόχρεη, εξ ιδίων πόρων και δια των δικών της Διοικητικών Οργάνων, η ίδια η ΤτΕ!!!

Η Διοίκηση της ΤτΕ είναι αρμόδια να αποσαφηνίσει θεσμικά το θέμα της εμπλοκής των συντάξεων των συνταξιούχων της στην Η.ΔΙ.ΚΑ. Α.Ε., ώστε να διασφαλίσει, δια παντός, την αποφυγή της ενσωμάτωσής τους στον Εθνικό Φορέα Απονομής Συντάξεων.

Όλα τα παραπάνω παρατίθενται προκειμένου να τηρηθεί η νομιμότητα στο πλαίσιο της ανεξαρτησίας της ΤτΕ. Με βάση δε την ανεξαρτησία της, η ΤτΕ θα μπορούσε να επιλέξει κατόπιν εσωτερικής διαβούλευσης και συμφωνίας με το προσωπικό της (εν ενεργεία και συνταξιούχους) την απευθείας οικονομική συμβολή του προσωπικού της στο λογαριασμό του Χρέους. Αυτό θα την απάλλασσε από τα συνεχή διλλήματα τα οποία τίθενται, περισσότερο για επικοινωνιακούς λόγους, στο πλαίσιο της ακολουθούμενης πολιτικής για το προσωπικό της.

8.    Το 2013, σε σχέση με την «επικουρική σύνταξη» επιλέχθηκε ως ενδιάμεση λύση ο διαχωρισμός του ενιαία καταβαλλόμενου μερίσματος του τέως ΜΤΥΤΕ. Το μέρισμα, αποτελεί το 45% της δικαιούμενης σύνταξης ή το 36% των συντάξιμων αποδοχών. Με δεδομένο πως η καθιερωθείσα το 1979 επικουρική σύνταξη προσδιορίζεται πλησίον του 20% των συντάξιμων αποδοχών, ο διαχωρισμός του μερίσματος έγινε σε 20% (επικουρική σύνταξη) και 16% (Πρόγραμμα Μετεργασιακών Παροχών). Με την καταβολή πρόσθετης εισφοράς εκ 2,2% επί της σύνταξης των νυν συνταξιούχων και του μισθού των, ασφαλισμένων μέχρι και 31.12.1992, εν ενεργεία υπαλλήλων, υπήρχε σαφής στόχος και παρείχετο στη Διοίκηση το ουσιαστικό και βάσιμο επιχείρημα, ώστε στο σκέλος του διαχωρισμένου 16%, να επιστρέφονταιεκείνες οι περικοπές οι οποίες παραμένουν στο φορέα-ΤτΕ και κακώς ενσωματώνονται τελικά στα κέρδη της.

Τελικά το Πρόγραμμα Μετεργασιακών Παροχών, το οποίο προέκυψε μετά το διαχωρισμό του ενιαία καταβαλλόμενου μερίσματος, παρά τις αρχικές συζητήσεις και στόχους παραμένει ανολοκλήρωτο. Ορισμένες προσπάθειες, προκειμένου να μετεξελιχθεί αυτό σε ασφαλιστικό προϊόν και να ανατεθεί σε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία, συνάντησαν και δικαιολογημένα τη σθεναρή αντίσταση πολλών υπηρεσιακών παραγόντων και του προσωπικού.

Η Διοίκηση της ΤτΕ μπορεί και πρέπει να ολοκληρώσει τη νομική θωράκιση του διαχωρισμένου μέρους της ενιαίας μετεργασιακής παροχής μετατρέποντάς το σε «νέο μέρισμα» της εποχής μας, με τη συμμετοχή και των ασφαλισμένων, μετά την 1.1.1993, συναδέλφων. Μέσω του «νέου μερίσματος» και με την ουσιαστική λειτουργία του εντός της ΤτΕ, όπως επιβάλλει η αρχή της ανεξαρτησίας της αλλά και η ελεγκτική και εποπτική αποστολή της, θα επιστρέφεται στους συνταξιούχους της τμήμα των περικοπών, οι οποίες παραμένουν στο φορέα-ΤτΕ.

9.    Το θέμα της μείωσης των εισφορών ασφαλισμένων και εργοδοτών, το οποίο ήδη συζητείται καθώς και άλλα συναφή θέματα, θα πρέπει να αντιμετωπιστούν  με βάση τη νέα πραγματικότητα, αυτή της ανάληψης των Ταμείων από την ΤτΕ  και της λειτουργίας του “συστήματος ασφάλισης του προσωπικού της” με ευθύνη της ίδιας και των οργάνων της. Η ρύθμιση των οριζόμενων κατώτατων ορίων των εισφορών των ασφαλισμένων, δεν εμποδίζει την ύπαρξη υψηλότερων εισφορών (κρατήσεων) και κατ΄ επέκταση παροχών στη βάση συμφωνιών της Διοίκησης της ΤτΕ και του προσωπικού της.

Από όλα τα προεκτεθέντα είναι σαφές πως το “σύστημα ασφάλισης προσωπικού της ΤτΕ” απαιτεί την επιλογή σταθερής στρατηγικής, ηοποία, ασφαλώς, θα πρέπει να κινείται στο νόμιμο και διαφανές πλαίσιο όπως προδιαγράφουν το Καταστατικό της ΤτΕ, οι ΓΝΩΜΕΣ της ΕΚΤ και οι Εθνικοί Νόμοι.Όλα τα παραπάνω στο σύνολό τους έχουν αποδεχθεί την ανεξαρτησία της ΤτΕ και την, εκτός δημόσιου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, αυτοτελή χρηματοδότηση των υποχρεώσεών της προς τους συνταξιούχους της, εξ ιδίων πόρων. Μόνο μια τέτοια στρατηγική θα μπορέσει να αντιμετωπίσει επιτυχώς τα θέματα τα οποία θα προκύπτουν από τις αλλαγές, οι οποίες επέρχονται  με την ενοποίηση των ταμείων, την ενιαία, σε εθνικό επίπεδο, καταγραφή, έλεγχο και πληρωμή των συντάξεων από 1.1.2015 και από τυχόν άλλα θέματα, σχετικά με το ασφαλιστικό σύστημα.

Παράλληλα απαιτείται α) η άμεση ενίσχυση, με ειδικευμένο σε ασφαλιστικά θέματα προσωπικό, των σχετικών υπηρεσιών της ΤτΕ και β) η συγκρότηση μόνιμης επιτροπής από εν ενεργεία και συνταξιούχους συναδέλφους με γνώση και εμπειρία σε ασφαλιστικά θέματα.

Αθήνα, Ιούλιος 2014

Η ΟΜΑΔΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ των ¨ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ ¨ Συνταξιούχων ΤτΕ

Αναγνωστοπούλου Δήμητρα, Βαξεβανάκη Έλλη, Δεληπέτρος Δημήτρης, Ευσταθίου Κώστας, Καραγιάννης Ιπποκράτης, Καραφωτιά Φωφώ, Κουλούρης Γιώργος, Κουρκουτσάκη Τίνα, Κωνστανταράκη Εύα,  Μαγκλάρας Κώστας, Μελισσείδου Ελένη, Μπαλαούρας Μάκης, Μοσχονησίου Βάσω, Μουτσάκη Μάρθα, Μπουλαλά Αγγελική, Νέστωρας Γιώργος, Παπαμάργαρης Χάρης, Πατσιλίβα Μαργαρίτα, Χατούπη Μαρία, Χρηστίδης Απόστολος.