Άρθρο του σ. Ευάγγελου Ραφτόπουλου
Μια όαση μέσα στον καύσωνα, ένα ενδιαφέρον σημαντικό στη καλοκαιρινή ραστώνη, μια πολυχρωμία στην ασπρόμαυρη ζωή μας είναι το εφετινό μουντιάλ σε μια χώρα που σπαράζεται από ανεργία, φτώχεια, διαφθορά, δυστυχία, μια χώρα που τα διεστραμένα μυαλά των αστέρων του κόσμου επέλεξαν για να κερδοσκοπήσουν ομού μετά των Βραζιλιάνων επιφανών της ληστείας, της κλοπής, της καταβύθισης της χώρας τους στις φαβέλες του σκότους και της καταστροφής.
Ούτε οι δίκαιες φωνές διαμαρτυρίας των εκατομμυρίων Βραζιλιάνων, ούτε τα εκατομμύρια που δαπανήθηκαν, ούτε η αυξανόμενη πορνεία των φτωχών θυμάτων της χώρας, ούτε η πληθώρα των παιδόφιλων που συρρέουν κατά χιλιάδες στη χώρα για να ικανοποιήσουν τα κτηνώδη ένστικτά τους έναντι δύο(2) δολλάρίων Αμερικής στάθηκαν εμπόδια για την ακύρωση της ανάθεσης διεξαγωγής των αγώνων στην Βραζιλία και την επιλογή άλλης χώρας για τη διοργάνωση του μουντιάλ, ενός θεσμού εξήντα τεσσάρων (64) χρόνων .
Ένας θεσμός που από καθαρά ποδοσφαιρικός, ενωτικός της κουλτούρας των λαών σε όλο τον κόσμο, προιόντος του χρόνου, μεταβλήθηκε σε κερδοσκοπική λεηλασία χωρών και πολιτών, σε μια παρασκηνιακή συνωμοσία αδίστακτων εταιρειών, σε ένα ακραιφνή και αθέμιτο ανταγωνισμό 'απληστων επιχειρηματιών που στη σκηνή -το κολοσσαίο- θυσιάζουν ποδοσφαιριστές-ζώα στο βωμό του θεάματος και των κερκίδων του αλλαλάζοντος πλήθους.
Η εποχή προσφέρεται για εκμετάλλευση, οι ασχολίες των πλούσιων Ευρωπαίων και Αμερικανών είναι περιορισμένες, οι ευκαιρίες για πάσης λογής τουρισμό φαντάζουν ιδανικές, το δέλεαρ του θριάμβου της ομάδας παρουσιάζεται μεγάλο, η συντριβή του αντιπάλου μεγαλύτερο, η ττοπική αγορά προσφέρει ευκαιρίες, τα αξιοθέατα διαφημίζονται σαν μοναδικά, η επίσκεψη της Βραζιλίας μετατρέπεται σε όνειρο ζωής.
Οι επτακόσιοι τριάντα έξη (736) ποδοσφαιριστές των τριάντα δύο (32) χωρών, προερχόμενοι από ανταγωνιστικά και δύσκολα πρωταθλήματα, αναγκάζοντα να υφίστανται περισσή ταλαιπωρία και αγωνία, παίζοντας σε ακατάλληλες ώρες, κάτω από αφόρητο καύσωνα και υψηλή υγρασία για να ικανοποιήσουν τηλεοπτικούς ιδιοκτήτες, πάμπλουτους επιχειρηματίες, φανατικούς φιλάθλους.
Η νίκη σημαίνει πολιτική εκμετάλλευση, δηλώσεις υπερήφανων ηγετών, καλή οργάνωση του αθλητισμού κατ΄αυτούς , γερές βάσεις που θέτουν για την νεολαία, δαπάνες για την ανάπτυξη των αθλημάτων, καλή προετοιμασία, αποθέωση των νικητών στο μεγαλύτερο στάδιο της χώρας, δάφνες στους αθλητές, μεγαλεία, κέρδη στους επιτήδειους, ανανέωση της θητείας των κυβερνώντων και φτώχεια, ανεργία, πείνα στους λαούς.
Μια όαση μέσα στον καύσωνα, ένα ενδιαφέρον σημαντικό στη καλοκαιρινή ραστώνη, μια πολυχρωμία στην ασπρόμαυρη ζωή μας είναι το εφετινό μουντιάλ σε μια χώρα που σπαράζεται από ανεργία, φτώχεια, διαφθορά, δυστυχία, μια χώρα που τα διεστραμένα μυαλά των αστέρων του κόσμου επέλεξαν για να κερδοσκοπήσουν ομού μετά των Βραζιλιάνων επιφανών της ληστείας, της κλοπής, της καταβύθισης της χώρας τους στις φαβέλες του σκότους και της καταστροφής.
Ούτε οι δίκαιες φωνές διαμαρτυρίας των εκατομμυρίων Βραζιλιάνων, ούτε τα εκατομμύρια που δαπανήθηκαν, ούτε η αυξανόμενη πορνεία των φτωχών θυμάτων της χώρας, ούτε η πληθώρα των παιδόφιλων που συρρέουν κατά χιλιάδες στη χώρα για να ικανοποιήσουν τα κτηνώδη ένστικτά τους έναντι δύο(2) δολλάρίων Αμερικής στάθηκαν εμπόδια για την ακύρωση της ανάθεσης διεξαγωγής των αγώνων στην Βραζιλία και την επιλογή άλλης χώρας για τη διοργάνωση του μουντιάλ, ενός θεσμού εξήντα τεσσάρων (64) χρόνων .
Ένας θεσμός που από καθαρά ποδοσφαιρικός, ενωτικός της κουλτούρας των λαών σε όλο τον κόσμο, προιόντος του χρόνου, μεταβλήθηκε σε κερδοσκοπική λεηλασία χωρών και πολιτών, σε μια παρασκηνιακή συνωμοσία αδίστακτων εταιρειών, σε ένα ακραιφνή και αθέμιτο ανταγωνισμό 'απληστων επιχειρηματιών που στη σκηνή -το κολοσσαίο- θυσιάζουν ποδοσφαιριστές-ζώα στο βωμό του θεάματος και των κερκίδων του αλλαλάζοντος πλήθους.
Η εποχή προσφέρεται για εκμετάλλευση, οι ασχολίες των πλούσιων Ευρωπαίων και Αμερικανών είναι περιορισμένες, οι ευκαιρίες για πάσης λογής τουρισμό φαντάζουν ιδανικές, το δέλεαρ του θριάμβου της ομάδας παρουσιάζεται μεγάλο, η συντριβή του αντιπάλου μεγαλύτερο, η ττοπική αγορά προσφέρει ευκαιρίες, τα αξιοθέατα διαφημίζονται σαν μοναδικά, η επίσκεψη της Βραζιλίας μετατρέπεται σε όνειρο ζωής.
Οι επτακόσιοι τριάντα έξη (736) ποδοσφαιριστές των τριάντα δύο (32) χωρών, προερχόμενοι από ανταγωνιστικά και δύσκολα πρωταθλήματα, αναγκάζοντα να υφίστανται περισσή ταλαιπωρία και αγωνία, παίζοντας σε ακατάλληλες ώρες, κάτω από αφόρητο καύσωνα και υψηλή υγρασία για να ικανοποιήσουν τηλεοπτικούς ιδιοκτήτες, πάμπλουτους επιχειρηματίες, φανατικούς φιλάθλους.
Η νίκη σημαίνει πολιτική εκμετάλλευση, δηλώσεις υπερήφανων ηγετών, καλή οργάνωση του αθλητισμού κατ΄αυτούς , γερές βάσεις που θέτουν για την νεολαία, δαπάνες για την ανάπτυξη των αθλημάτων, καλή προετοιμασία, αποθέωση των νικητών στο μεγαλύτερο στάδιο της χώρας, δάφνες στους αθλητές, μεγαλεία, κέρδη στους επιτήδειους, ανανέωση της θητείας των κυβερνώντων και φτώχεια, ανεργία, πείνα στους λαούς.
