Μια παράσταση που δεν πρέπει να χάσετε..!

Maurice Maeterlinck

Εσωτερικό 

Μια συμπαραγωγή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου με την Ομάδα Θεάτρου  ΑΤΟΝΑλ 

Η Ομάδα Θεάτρου ΑΤΟΝΑλ μετά την μεγάλη επιτυχία του πρώτου κύκλου παραστάσεων, παρουσιάζει για δεύτερη σαιζόν την παράσταση Εσωτερικό του Μ.Μαίτερλινκ σε σκηνοθεσία Σοφίας Μαραθάκη (κόρη της συν. Μαρίας Μαραθάκη).

Η Ομάδα Θεάτρου ΑΤΟΝΑλ παρουσίασε την πρώτη της παράσταση Το Κόκ(κ)αλο που τραγουδούσε, βασισμένη στο ομώνυμο παραμύθι των Αδελφών Γκρίμ σε σκηνοθεσία Σοφίας Μαραθάκης στα πλαίσια του διεθνούς φεστιβάλ για τα παραμύθια των αδερφών Γκριμ GRIMMKnot που φιλοξένησε η ΚΝΟΤ Gallery (Σεπτέμβριος - Δεκέμβριος 2012) και διοργάνωσε ο Θέμελης Γλυνάτσης . Η παράσταση ξαναπαίχτηκε στο Θέατρο του Νέου Κόσμου την άνοιξη του 2013.Μετά την συνεργασία της με την Εταιρεία Θεάτρου DOT και τον σκηνοθέτη Θέμελη Γλυνάτση στην παράσταση Και τα ψάρια βγήκαν να πολεμήσουν ενάντια στους ανθρώπους της Ανχέλικα Λίντελ που παρουσιάστηκε στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών 2014 με μεγάλη αποδοχή από κοινό και κριτική, η ομάδα Θεάτρου ΑΤΟΝΑλ επιστρέφει αυτή τη φορά στην Κεντρική Σκηνή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου από 13 Οκτωβρίου μέχρι και 25 Νοεμβρίου.

Μετάφραση                                                 Δημήτρης Δημητριάδης

Σκηνοθεσία                                                 Σοφία Μαραθάκη

Δραματουργική  επεξεργασία                     Ελένη Τριανταφυλλοπούλου

Σκηνικά                                                       Εύα Μαραθάκη

Κοστούμια                                                    Ιωάννα Τσάμη

Μουσική                                                       Βασίλης Τζαβάρας

Επιμέλεια Κίνησης                                      Βρισηίδα Σολωμού

Φωτισμοί                                                     Σάκης Μπιρμπίλης

Φωτογραφίες                                              Andrea Bonetti

Βοηθός Σκηνοθέτη                                     Καλλιρρόη Μυριαγκού

Κατασκευή Σκηνικού                                Αδριανός Ζαχαριάς

Σχεδιασμός Αφίσας                                    Παντελής Μάκκας

Υλικό Προγράμματος                                Ελένη Τριανταφυλλοπούλου ,                          

                                                                     Σοφία Μαραθάκη

Παίζουν οι ηθοποιοί: Νέστωρ Κοψιδάς, Εύα Νικηφόρου, Αλεξάνδρα Ντεληθέου, Κώστας Κορωναίος/Κωνσταντίνος Παπαθεοδώρου, Φωτεινή Παπαχριστοπούλου, Σωτήρης Τσακομίδης  

Μια ακόμα υπενθύμιση της ανελέητης δύναμης του πεπρωμένου έρχεται να δώσει ο MauriceMaeterlinck με το Εσωτερικό του.  Όταν ένα νεαρό κορίτσι πνίγεται στο ποτάμι, ένας άντρας αναλαμβάνει το καθήκον να μεταφέρει τη μακάβρια είδηση στην ανυποψίαστη οικογένεια του. Προτού εκπληρώσει τη θλιβερή αυτή αποστολή, συζητάει για το συμβάν με έναν ξένο μπροστά ακριβώς από τα παράθυρα πίσω από τα οποία βλέπουμε την αδιατάρακτη ακόμα ρουτίνα της οικογένειας. Μάρτυρες, ηδονοβλεψίες ή απλά παρατηρητές; Ποιος μπορεί να απαντήσει με ευκολία όταν μάλιστα κατά τη διάρκεια του έργου έρχεται αντιμέτωπος με μια αφόρητη υποψία: μήπως το Εσωτερικό είναι τελικά ένα κάτοπτρο που καθρεφτίζει το δικό μας εύθραυστο κι ανοχύρωτο εσωτερικό τοπίο;

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
από 13.10.2014
μέχρι 25.11.2014

Παραστάσεις
Δευτέρα, Τρίτη 21:15

__________________________________

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ

Έντυπη Έκδοση Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014

Προσωπική ματιά

Ευτυχείς στην πλάνη τους

Την εύθραυστη, αόρατη γραμμή του ορίου μεταξύ της ανθρώπινης ευτυχίας και της ανθρώπινης δυστυχίας σκιτσάρει ανάγλυφα ο Μορίς Μέτερλιγκ (1862-1949) στο «Εσωτερικό» του, που παρουσιάζεται σε μια αξιόλογη παράσταση από την ομάδα Ατονάλ (στο Θέατρο του Νέου Κόσμου).
Εχει μεγάλο ενδιαφέρον το πώς ο Βέλγος νομπελίστας παρουσιάζει τους ανύποπτους ακόμα για τη δυστυχία που τους περιμένει ήρωές του, μέσα από τα λόγια των μαντατοφόρων του κακού, που παρακολουθούν τα «θύματα» της κακοτυχίας στο μεγαλύτερο μέρος του έργου αμφιθυμικοί -δειλιάζουν να ανακοινώσουν την μαύρη είδηση- από τα παράθυρα της οικίας τους: «Φαίνονται ευτυχισμένοι. Πιστεύουν πως είναι ασφαλείς επειδή έχουν βάλει κλειδαριές στην πόρτα». (Οι άνθρωποι πάντοτε θα ζούμε μέσα στην πλάνη, μαρτυρά ο Μέτερλινγκ.)

Ο αγγελιαφόρος του αποτρόπαιου πνιγμού της κόρης γνωρίζει ότι κρατά στα χέρια του όλη την ευτυχία τους. Κι όλο αναβάλλει να ανατρέψει τη ζωή τους με το κακό νέο. Το έργο εκτυλίσσεται με μοιρασμένη τη δράση μεταξύ του ταραγμένου εξωτερικού χώρου της οικίας, όπου οι μαντατοφόροι σχεδιάζουν και επανασχεδιάζουν τον τρόπο που θα μεταδώσουν την είδηση, και του ήρεμου εσωτερικού, που ακόμα δεν έχει στοιχειώσει το κακό που όμως ήδη υφίσταται. «Ο Μέτερλινγκ δεν μεταγράφει τη ζωή μιας οικογένειας στο εσωτερικό ενός σπιτιού, αλλά το εσωτερικό μάλλον του καθενός. Εγκαινιάζει αυτό που ο Εντγκάρ Μορέν διερμηνεύει με τρόπο πολύ απλό ως εκείνο που είναι όχι πλέον η εποχή του ανθρώπου των σπηλαίων, αλλά η εποχή των σπηλαίων του ανθρώπου. Το ζήτημα είναι να μην αφήσει κανείς αυτά τα χωρίς εικόνα σπήλαια να ζήσουν μόνα την αγωνία τους. Πρέπει να επισκεφθείς, να εξερευνήσεις αυτά τα σπήλαια και να αποπειραθείς να δώσεις μαρτυρία γι' αυτά μ' έναν τρόπο τυφλό, ασυνείδητο και σκοτεινό», σημειώνει ο αειθαλής Claude Regy.

Η καλή σκηνοθεσία της Σοφίας Μαραθάκη αποδίδει αυτό το φόβο της εξερεύνησης και διογκώνει το χάσμα μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού χώρου, παρουσιάζοντας το σιωπηλό, αύταρκες, ευτυχές ζευγάρι των γονιών της νεκρής σαν σπαστικές μαριονέτες, ενώ οι ήρωες στον εξωτερικό χώρο (τους χωρίζουν τρία κάδρα-παράθυρα) ενσαρκώνονται εντελώς ρεαλιστικά. Κι αυτό είναι ένα πρόβλημα: «Γραμμένο κανονικά για μαριονέτες, το έργο διακηρύσσει τη θέληση της μη ενσάρκωσης και απομακρύνει κάθε είδους ρεαλιστική σκηνοθεσία», υποστηρίζει εύστοχα ο Regy.
Ακριβείας και στους υπαινιγμούς είναι η μετάφραση του Δ. Δημητριάδη και δυνατή η υποκριτική ομάδα: Σωτήρης Τσακομίδης, Κωνσταντίνος Παπαθεοδώρου, Εύα Νικηφόρου, Αλεξάνδρα Ντεληθέου, Φωτεινή Παπαχριστοπούλου, Νέστωρ Κοψιδάς.

ΙΩΑΝΝΑ ΚΛΕΦΤΟΓΙΑΝΝΗ
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=2014-03-13&s=proswpikh-matia