ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ

άρθρο του σ. Ευάγγελου  Ραφτόπουλου

Λίγες μέρες πριν από τις αυτοδιοικητικές και τις ευρωεκλογές παρακολουθούμε άναυδοι  το ρεσιτάλ ψευδών, προπηλακισμών, υποκριτικών δηλώσεων, εκβιαστικών διλημμάτων, εκτροπής της νομιμότητας, επιλογής διαδικασιών πρωτότυπων και πρωτοφανών, ανοίκειων συμπεριφορών, σεξουαλικών υπονοούμενων.

Καθηλωμένοι και ανήμποροι, πνευματικά  ακρωτηριασμένοι, σύμπαντες οι ψηφοφόροι παρακολουθούμε άφωνοι τον διαγκωνισμό των σωτήρων μας, που δίκην ιεραποστόλων και ευεργετών θα μας οδηγήσουν στη λεωφόρο της ελπίδας, στην οικονομική ευμάρεια, στα πλούσια βοηθήματα, στην φορολογική ελάφρυνση, στον παράδεισο των απολαύσεων.

Και για μη λησμονήσουν  οι ανεπαρκείς  εκλογείς, όλα τα μέσα επικοινωνίας οφείλουν να αναγγέλλουν  τα κυβερνητικά επιτεύγματα, τους κινδύνους εξ αριστερών, τις  συμμορίες των ακροδεξιών,  να αποσιωπούν εγκλήματα  ημετέρων, σκάνδαλα συνεργατών, υπεξαιρέσεις εκατομμυρίων, σικέ δημοσκοπήσεις,  μέχρι την ύστατη ώρα.

Και τα φερέφωνα των  συνεταίρων τηλεοπτικά δίκτυα θα προβάλλουν ποτάμια και εληές, μήπως ανακόψουν τη δύναμη του φαβορί σχήματος , ανανεώσουν τα παράνομα προνόμιά τους και απαλλαγούν από τα δυσβάσταχτα χρέη τους.

Είναι ασφαλώς κατανοητό ότι οι έχοντες και κατέχοντες πολύ δύσκολα δέχονται να εκαταλείψουν  τους υπουργικούς θώκους, τα συμβούλια, τις επιτροπές, τις τηλεοπτικές παρουσίες, τις δημαρχιακές έδρες, τα ευρωπαικά προνόμια, τον αέρα των Βρυξελών, του Στρασβούργου, του Λουξεμβούργου και να περιορισθούν στη πικρή, μικρή περιοχή τους και τους τέως περίεργους ψηφοφόρους τους.

Το μή μιλάς, είναι ντροπή, του διάσημου Αζίζ Νεσίν, ας παραχωρήσει τη θέση του στο μίλα, εκφράσου, αποδοκίμασε, διεκδίκησε, ζήσε, στείλε φυλακή, ανάδειξε τους καλλίτερους, τους άφθαρτους, τους μάχιμους.

Έφθασε η ώρα για τους Έλληνες πολίτες να αναστηθούν, να αγωνισθούν για κάτι καλλίτερο που δικαιούμαστε, να ξαναπάρουμε μισθούς και συντάξεις και όχι φιλοδωρήματα, να μπορούμε να διατρεφόμαστε και όχι να κάνουμε ουρές στα συσσίτια, να διασκεδάζουμε ζωντανά και όχι από τηλεοράσεως, να απολαμβάνουμε, έστω και ολιγοήμερες διακοπές.

            Τέλος, δικαιούμαστε να γελάμε, να αισιοδοξούμε, να ελπίζουμε ότι θα ξημερώσει πιο χαρούμενη ημέρα στη μοναδική ζωή μας.-