2014-06-17

Συνθήκες Μεσαίωνα στην αγορά εργασίας

Μισθοί με κουπόνια αλλά και σε είδος!

Συνθήκες Μεσαίωνα επικρατούν στην αγορά εργασίας με μεγάλες κατηγορίες εργαζομένων να πληρώνονται όχι μόνο με καθυστέρηση αρκετών μηνών, αλλά σε είδος, ακόμα και με κουπόνια.
Αυτό αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας "Τα Νέα", το οποίο παραθέτει στοιχεία από έρευνα του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ.

http://endrasi-ste.blogspot.com

Αν συνεχίσεις έτσι...ούτε υγεία δε θάχεις βρε κακομοίρη...!

Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, περίπου 1.200.000 εργαζόμενοι αμείβονται με καθυστέρηση από 3 έως 12 μήνες, ενώ είναι διαδεδομένο πλέον το φαινόμενο της αποπληρωμής σε είδος.

Εργοδότες απασχολούν εργαζόμενους καταβάλλοντάς τους ως αμοιβή δωρεάν διαμονή σε ξενοδοχείο ή ημερήσια σίτιση ενώ σε πολλές άλλες περιπτώσεις επιχειρήσεις λιανεμπορίου καταβάλλοην  μέρος του μισθού των εργαζομένων τους με κουπόνια αγοράς τροφίμων και άλλων προϊόντων.

Το φαινόμενο, όπως αναφέρει το δημοσίευμα της εφηερίδας "Τα Νέα" δεν αφορά μόνο σούπερ μάρκετ αλλά και άλλες επιχειρήσεις του λιανεμπορίου που καταβάλουν ως και το 1/3 των μηναιάιων αποδοχών των υπαλλήλων τους με τη μορφή κουπονιών αγοράς τροφίμων από σούπερ μάρκετ.

Όπως προκύπτει από τα στοιχεία που έχει συγκεντρώσει η ΓΣΕΕ οι εργοδότες προχωρούν σε διάφορες μεθόδους αδυνατώντας να καταβάλλουν τους μισθούς.
Έτσι καταγράφονται τα παρακάτω φαινόμενα:

Μισθός σε είδος: Το είδος μπορεί να είναι η δωρεάν διαμονή σε ένα δημάτιο ξενοδοχείου ή να αντιστοιχεί στην ημερήσια σίτιση που προσφέρει ο εργοδότης έναντι 8ωρης εξαρτημένης εργασίας.
Καταβολή αμοιβής ανά τρίμηνο και όχι μηνιαίως.
Προπσλαμβάνουν νέους και νέες κυρίως κάτω των 25 ετών ακόμα και με μηνιαία σύμβαση 4ωρης απασχόλησης με 180 ευρώ, δηλαδή 2,25 ευρώ ημερομίσθιο.
Μη καταβολή δώρων. Οι συνήθεις μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι εργοδότες είναι να δώσουν σε είδος αντί για χρήμα το Δώρο (τρόφιμα, καύσιμα κλπ) ή να το παζαρέψουν, δίνοντας το μισό ή τμήμα του και υποχρεώνοντας τον εργαζόμενο να υπογράψει ότι το εισέπραξε ολόκληρο.
Περίπου 1.000.000 εργαζόμενοι δεν λαμβάνουν, όπως επιβάλλει ο νόμος, το επίδομα αδείας.
Αυξάνονται συνεπώς οι περιπτώσεις όπου εργοδότες δίνουν 100 ή 200 ευρώ τον μήνα αντί για μισθό, λέγοντας πως θα καταβάλουν μελλοντικά τα υπόλοιπα.

Πηγή: CAPITAL

2014-06-16

Γιατί αυτοκτονούν οι ηλικιωμένοι

Μειώσεις στις συντάξεις, αδυναμία ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης το εκρηκτικό κοκτέιλ της κατάθλιψης.
Σχεδόν δύο χρόνια μετά την αυτοκτονία του συνταξιούχου φαρμακοποιού στην πλατεία Συντάγματος, Δημήτρη Χριστούλα, που είχε σοκάρει το πανελλήνιο, η διαπίστωση είναι πικρή. Όλο και περισσότεροι ηλικιωμένοι πλέον επιλέγουν τον ίδιο δρόμο. Και λίγοι πια σοκάρονται.



Πριν από μερικές μέρες ένας γέροντας έπεσε στις γραμμές του ηλεκτρικού με κατεύθυνση τον Πειραιά. Στεκόταν στην αποβάθρα του Αγίου Νικολάου. Δε γλίστρησε κατά λάθος. Όταν αντιλήφθηκε πως πλησίαζε το τρένο, εκείνος απλά είπε αντίο με καρφωμένο το βλέμμα στις ράγες.

Λίγες ημέρες νωρίτερα, εκεί πριν κλείσει ο Μάης, ένας άλλος ηλικιωμένος στο Βόλο έβαλε τέλος στη ζωή του τυλίγοντας γύρω από το λαιμό του ένα χοντρό σκοινί. Το στήριξε στην πυλωτή μιας πολυκατοικίας , ύστερα το τύλιξε στο λαιμό του και τέλος.

Ήταν ο κύριος Κ.Π. Ήταν «ο κύριος Κώστας με το χαμόγελο», όπως τον θυμούνται όσοι τον γνώριζαν και τον αγάπησαν. Ένα «υποστοιχείο» του... προϋπολογισμού για όλους τους υπόλοιπους. Γι' αυτούς που κυβερνούν.
Τον ίδιο μήνα ένας 64χρονος έκανε βουτιά θανάτου από το Βενιζέλειο Νοσοκομείο. Είχε ξανανοσηλευτεί εκεί μετά από μία αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας. Εν τέλει προχώρησε σε αυτό που ήθελε να κάνει.

Να βάλει τέλος στη ζωή του.

Σχεδόν δύο χρόνια μετά την αυτοκτονία του Χριστούλα στο Σύνταγμα και πλέον ούτε αυτό μας σοκάρει. Την περίοδο αναισθητοποίησης μιας κοινωνίας, όχι δεν την σοκάρει η οποιαδήποτε είδηση που αναφέρει: «Αυτοκτόνησε ηλικιωμένος».

Τον περασμένο Νοέμβριο ένας 78χρονος έδεσε ένα σχοινί στη μέση του, στερέωσε από τη μία άκρη μία βαριά πέτρα και βούτηξε στην περιοχή Νηές Σούρπης στη Μαγνησία.

Το καλοκαίρι ένας ακόμη γέροντας αυτοκτόνησε με μία καραμπίνα στο σπίτι του στο χωριό Πετεινός στην Ξάνθη.

Σε ένα ξενοδοχείο στο κέντρο του Αγρινίου ένας 70χρονος αυτοκτόνησε. Κι αυτός το Μάιο.

Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, η οικονομική κρίση οδηγεί στην αυτοκτονία όλο και περισσότερους άνδρες στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Πως το εξηγούν αυτό οι επιστήμονες της Σχολής Υγιεινής της Οξφόρδης; Η απώλεια δουλειάς και τα οικονομικά προβλήματα, έχουν σοβαρές συνέπειες στους άνδρες.

Σύμφωνα με τα στοιχεία των ειδικών, κάθε διετία το ποσοστό αυτοκτονιών στην Ευρώπη αυξάνεται κατά 6,5%!

Η έρευνα της Οξφόρδης είναι μία από τις επιστημονικές έρευνες που συνδέουν τις αυτοκτονίες με την οικονομική κρίση και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία.

Γιατί αυτοκτονούν οι ηλικιωμένοι;


Η οικονομική κρίση, οι βάναυσες περικοπές στις συντάξεις, η αύξηση στις τιμές των φαρμάκων και η μοναξιά της τρίτης ηλικίας είναι ένα εκρηκτικό κοκτέιλ για πολλούς ηλικιωμένους.

Σύμφωνα με μία ενδιαφέρουσα έρευνα του γιατρού Χρ. Πωγωνίδη με τίτλο: «Η αυτοκτονία και οι ψυχικές διαταραχές στην Τρίτη ηλικία», μεταξύ άλλων προκύπτει και το εξής συμπέρασμα: «Οι ηλικιωμένοι αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα με τους φοιτητές. Συχνά είναι κοινωνικά απομονωμένοι. Ο ρόλος που είχαν για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους ως ενήλικες έχει αλλάξει ριζικά».

Και συμπληρώνει στις διαπιστώσεις της έρευνας του ο επιστήμονας Πωγωνίδης πως: «Μπορεί να τους λείπουν τα χρήματα για να κάνουν τα πράγματα που έκαναν παλιά ή που θα ήθελαν να κάνουν. Αλλά αντίθετα από τους φοιτητές, μπορεί να είναι αδύναμοι και σωματικά. Μπορεί να υποφέρουν συνεχώς από πόνους. Συχνά πάσχουν και από κάποια νόσο».

Το προφίλ των σύγχρονων ηλικιωμένων


Σύμφωνα με την έρευνα Πωγωνίδη, υπάρχουν μερικές σοκαριστικές διαπιστώσεις που συνθέτουν το προφίλ τους:
-Αν η υγεία τους είναι καλή, θα επιδεινωθεί
-Αν είναι αδύναμοι, μάλλον δε θα βελτιωθεί η κατάστασή τους
-Αν πονάνε, ο πόνος μάλλον δε θα φύγει
-Είναι πια πολύ γέροι για να αξίζει να σπαταληθούν χρήματα γι' αυτούς σε ακριβές θεραπείες
-Αποτελούν ζημία για τα ασφαλιστικά ταμεία (και για τον φορολογούμενο)
-Αν είναι άρρωστοι πρέπει να μείνουν κρυμμένοι. Δεν θέλουμε να μας θυμίζουν ότι είμαστε θνητοί...

Με ραγδαίους ρυθμούς αυξάνονται οι αυτοκτονίες

Ένα από τα συμπεράσματα της έρευνας είναι και το εξής: «Τα περιστατικά αυτοκτονίας σε ηλικιωμένα άτομα αυξάνονται ραγδαία. Από το 1980 η συχνότητα της αυτοκτονίας σε άτομα άνω των 65 ετών αυξάνεται με σταθερό ρυθμό και δυστυχώς οι ειδικοί προβλέπουν ότι εάν δε ληφθούν μέτρα το φαινόμενο αυτό θα συνεχιστεί».

Έχει σημασία αυτό αν υπολογίσουμε ότι οι τάσεις αυτές καταγράφηκαν λίγο πριν από το ξεκίνημα της κρίσης.

Αντί να ενδιαφερθεί κάποιος έχει χώσει στον «καιάδα» της οικονομικής κρίσης όσο περισσότερους ηλικιωμένους μπορούσε. Τα αποτελέσματα τραγικά...
Άλλος με την καραμπίνα του, άλλο με ένα χοντρό σχοινί, άλλος με άκουα φόρτε, άλλος πέφτει στις ράγες του τρένου.

Μια αναισθητοποιημένη κοινωνία που πια δε σοκάρεται...

Πηγή:
http://www.newsbomb.gr/koinwnia/story/459750/giati-aytoktonoyn-oi-ilikiomenoi#ixzz34nVtg3lA

2014-06-11

Θορικό: Το αρχαιότερο θέατρο της Ευρώπης

Το θέατρο Θορικού στην λαυρεωτική γη είναι αρχαιότερο θέατρο στην Ευρώπη και σίγουρα ένα από τα αρχαιότερα στον κόσμο, κατασκευάστηκε τον 6 αιώνα π.Χ. και η ιδιαιτερότητα του βρίσκεται στο ιδιόμορφο ελλειψοειδές σχήμα του, σε αντίθεση με την ημικυκλική κατασκευή των νεότερων σε χρονολογία θεάτρων. Ηταν το επίκεντρο του αρχαίου Δήμου του Θορικού, που ανήκε στην πόλη-κράτος των Αθηνών και χρησιμοποιείτο όχι μόνο για παραστάσεις αλλά και για τις συνεδριάσεις των πολιτών του Δήμου.
Η χωρητικότητα του ανέρχεται στους 4.000 θεατές.


Στον χώρο του θεάτρου υπήρχε μικρός ναός του θεού ΔΙΟΝΥΣΟΥ και δωμάτια για την διαμονή των ηθοποιών.  Στην ανατολική πλευρά υπάρχει μία μεγάλη αίθουσα με κερκίδες διπλού επιπέδου λαξευμένες στο βράχο, που ήταν πιθανός τόπος συγκέντρωσης και προετοιμασίας των θεμάτων που επρόκειτο να συζητηθούν στις συνελεύσεις του Δήμου.

Δίπλα στο δυτικό διάζωμα του θεάτρου  υπάρχουν ευρήματα από ένα σπίτι με πεντάκλινο δωμάτιο, πιθανότατα δωμάτιο συμποσίων, και εξωτερική αυλή. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός, ότι ακριβώς νότια της σκηνής του θεάτρου και σε παράλληλη εποχή με την λειτουργία του, υπήρχε νεκροταφείο που χρησιμοποιήθηκε από τον 6ο αι. π.Χ. έως τα μέσα του 4ου αι. π.Χ. Βόρεια του θεάτρου υπάρχει ο λόφος Βελατούριπου στην κορυφή του φιλοξενεί θολωτούς τάφους της μυκηναϊκής περιόδου (1.600-1.100 π.Χ.).

Μέχρι στιγμής έχουν ανακαλυφθεί πέντε τάφοι, δύο από αυτούς μεγάλοι θολωτοί, με πλήθος από κτερίσματα στο εσωτερικό τους, ενώ όλη η γύρω περιοχή είναι γεμάτη από αρχαιολογικά ευρήματα που μαρτυρούν τον έντονο εποικισμό ενός μεγάλου λατρευτικού κέντρου της ευρύτερης περιοχής στην εποχή εκείνη.

Πίσω από αυτή την κορυφή βρίσκονται οι αρχαίοι θολωτοί τάφοι, ενώ στους πρόποδες μπορεί κανείς να παρατηρήσει σκόρπια τμήματα από τα αρχαία τείχη καθώς και τμήματα από σκάλες τις οποίες χρησιμοποιούσαν κατά την ανάβαση τους προς την κορυφή του λόφου.

Τα ευρήματα όμως δεν σταματούν εδώ. Δίπλα ακριβώς από το αρχαίο θέατρο, στέκει ίσως ένα από τα αρχαιότερα «πλυντήρια» μεταλλεύματος του 6ου αιώνα π.χ. Τα «πλυντήρια» είναι ειδικές κατασκευές των αρχαίων μεταλλευτών, στις οποίες μεταφέρονταν τα μεταλλεύματα μετά την εξόρυξη, το θρυμματισμό και το κοσκίνισμά τους, για τον εμπλουτισμό τους, δηλαδή για να καθαριστούν ακόμη καλύτερα. Το μετάλλευμα έβγαινε από μια παρακείμενη σπηλιά, ακριβώς δίπλα από το πλυντήριο, στην οποία υπήρχε μεγάλη ποσότητα από ασήμι και μόλυβδο. Να σημειωθεί ότι από το συγκεκριμένο ασήμι, κατασκευάστηκαν τα πρώτα αττικά τετράδραχμα, το Αθηναικό νόμισμα που κυριάρχησε για σχεδόν 5 αιώνες και είχε στην μία όψη την Αθηνά και στην άλλη την γλαύκα (κουκουβάγια). Ο χώρος αυτός αποτέλεσε την κύρια πηγή χρηματοδότησης των σχεδίων της Αθήνας κατά τον «χρυσό αιώνα» της πόλης. Το συγκεκριμένο μεταλλείο, μαζί με τα υπόλοιπα μεταλλεία της περιοχής έδιναν στην πόλη της Αθήνας 750 τάλαντα τον χρόνο, με τα οποία ο Θεμιστοκλής κατασκεύασε τον περίφημο στόλο της πόλης.

Η είσοδος της αρχαίας μεταλλευτικής στοάς, στην οποία μαρτυρείται παρουσία ανθρώπων και εκμετάλλευση των πόρων της από το 3.000 π.Χ. !!!

Πρόκειται για ένα τοπίο απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς, με τεράστια πολιτιστική και αρχαιολογική αξία, ενώ σε όλα αυτά ας προσθέσουμε το γεγονός ότι σε πολύ κοντινή απόσταση, ανατολικά από το θέατρο και τον λόφο, βρίσκεται το αρχαίο λιμάνι του Λαυρίου. Από εκεί ξεκινούσε τμήμα του στόλου από τις τριήρεις των Αθηναίων, με σκοπό το εμπόριο, την μεταφορά των θησαυρών της γης σε συμμαχικά λιμάνια, τις πολεμικές αποστολές, αλλά και τις μεταφορές πολιτών από όλη την επικράτεια για την συμμετοχή τους στις θρησκευτικές-τελετουργικές διαδικασίες στον συγκεκριμένο χώρο. Στην πεδιάδα νότιοδυτικά του οικισμού, υπάρχουν τα ερείπια δωρικού ναού, του 5ου αι. π.Χ., που έχει γίνει γνωστός ως «ναός της Δήμητρας και Κόρης» από επιγραφή που βρέθηκε στην περιοχή. Στην μυθολογία, όπως αναφέρεται στον ομηρικό ύμνο (όχι του αρχαίου ποιητή) προς την Δήμητρα, εδώ βρέθηκε η θεά αιχμαλωτισμένη από πειρατές κατά το ταξίδι της από την Κρήτη, κατάφερε να δραπετεύσει και να μεταβεί στην Ελευσίνα.

Το αρχαίο λιμάνι της πόλης του Λαυρίου. Εμπορικό κέντρο, πολεμικός ναύσταθμος, οχυρώθηκε κατα την διάρκεια του πελοποννησιακού πολέμου.

Μετά την εξάντληση των μεταλλείων του Λαυρίου και την καταστροφή του Θορικού από το Ρωμαίο αυτοκράτορα Σύλλα το 86 π.Χ. η περιοχή εγκαταλείφτηκε. Κατοικήθηκε και πάλι, κατά τη περίοδο που συνήθως ονομάζουμε «Πρωτο -Βυζαντινή»,   από τον 4ο έως τον 7ο αιώνα μ.Χ., μέχρι την εποχή που ξεκινά η κάθοδος των σλαβικών φύλων προς τον ηπειρωτικό ελλαδικό χώρο.

Ας σημειωθεί πως η περιοχή της Λαυρεωτικής έχει χαρακτηριστεί με νομοθετήματα Εθνικός Δρυμός,  Αρχαιολογικός χώρος, Ιστορικός τόπος και Τοπίο Ιδιαιτέρου Φυσικού Κάλλους...

Και όμως... η γη αυτή, έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη της που ορίζεται από το πέρασμα του χρόνου και την αδιαφορία της εκάστοτε γραφειοκρατίας. Οι όποιες ταμπέλες (περί αναστήλωσης) του Υπουργείου Πολιτισμού και της Δημοτικής Αρχής του Λαυρίου δεν μπορούν να καλύψουν την χρόνια «εγκληματική» αδράνεια για την έλλειψη ανάδειξης της διαχρονικά ιστορικής σπουδαιότητας του συγκεκριμένου τόπου. Σε οποιοδήποτε άλλο κράτος, που θέλει απλά να λέγεται σοβαρό και να επικαλείται χωρίς ντροπή το «αρχαίο ένδοξο παρελθόν» η συγκεκριμένη περιοχή θα είχε αναδειχθεί σαν αρχαιολογικό-πολιτιστικό πάρκο. Θα είχε προστατευτεί από την «επίσημη» ή «ανεπίσημη» αρχαιοκαπηλία, που συντελείται στην περιοχή από τις αρχές του 18ου αιώνα(!!!), είτε με την μορφή Αγγλικών, Γαλλικών και Ιταλικών «ιδιωτικών εταιρειών» που στις τάξεις τους υπήρχαν αρκετοί «περιηγητές» και «εξερευνητές», είτε με την δράση Ελληνικών «συμμοριών» που σε συνεργασία με ευρωπαίους κλεπταποδόχους ξεγύμνωσαν την περιοχή από τους ιστορικούς θησαυρούς της, συνεχίζοντας την καταστρεπτική  τους «δράση»μέχρι και τις τελευταίες δεκαετίες του εικοστού αιώνα.