2014-10-27

Δώσε το σπίτι σου, για να αυξήσεις τη... σύνταξή σου

Ξεπουληθείτε εντελώς, δώστε ακόμα και το σπίτι σας, πετάξτε στο δρόμο τα άνεργα παιδιά σας - κι εμείς θα σας δίνουμε κάποια ψίχουλα, ίσα για να μην ψοφήσετε...
Συμφωνία με τον διάβολο;
Όχι, συμφωνία με τα κεφάλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης..!


Ακολουθεί το άρθρο του Δημήτρη Κατσαγάνη
CAPITAL.gr

Ακόμα και την πρώτη κατοικία θα μπορούσε να πάρει η τράπεζα από έναν φτωχό συνταξιούχο. Όχι γιατί ο τελευταίος δεν μπορεί να εξοφλήσει το δάνειο που πήρε από την τράπεζα, αλλά γιατί ο ίδιος ο συνταξιούχος θέλει να αυξήσει το εισόδημά του, συμφωνώντας να του πάρει η τράπεζα το σπίτι μελλοντικά, αρκεί αυτή μέχρι τότε να του χορηγεί ένα ποσό χρημάτων ικανό για να μπορεί ο ηλικιωμένος να αντεπεξέλθει οικονομικά στις ανάγκες της ζωής...

Αυτό προτείνει η Ευρωπαϊκή Ένωση ως έσχατη λύση στο οικονομικό πρόβλημα των συνταξιούχων, που ειδικά σε χώρες που έχουν ενταχθεί στο Μνημόνιο –όπως η Ελλάδα– έχουν δει τις αποδοχές τους από τα Ταμεία στα οποία είναι ασφαλισμένοι να μειώνονται κατά τουλάχιστον 15% κατά το διάστημα 2010-2013.

Σύμφωνα με όσα προβλέπει χαρακτηριστικά η ευρωπαϊκή «Λευκή Βίβλος» για τις συντάξεις, προκειμένου να ενισχυθεί η «συμπληρωματική συνταξιοδοτική αποταμίευση», «υπάρχουν μέσα (π.χ., αντίστροφα ενυπόθηκα δάνεια) που επιτρέπουν τη μετατροπή των περιουσιακών στοιχείων (γενικά, της κατοικίας) σε πρόσθετο εισόδημα συνταξιοδότησης».

Αυτή η πρόβλεψη, σύμφωνα με τη «Λευκή Βίβλο», εντάσσεται μεταξύ άλλων μορφών «συσσώρευσης περιουσιακών στοιχείων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διατήρηση του βιοτικού επιπέδου μετά τη συνταξιοδότηση», εκτός από «επαγγελματικές και προσωπικές συντάξεις και ασφάλειες ζωής»...

Αρμόδιο στέλεχος του Ινστιτούτου Μικρών Επιχειρήσεων της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΙΜΕ-ΓΣΕΒΕΕ) εξηγεί στο «Κ», έπειτα από εκτεταμένη έρευνα την οποία έκανε γύρω από το θέμα αυτό, πως:

- Αυτή η πρόταση της Ε.Ε. σημαίνει πως, αν κάποιος συνταξιούχος επιθυμεί να αυξήσει τις αποδοχές του, μιας και η σύνταξή του δεν του αρκεί για ζήσει, μπορεί να κάνει μια συμφωνία με μια τράπεζα, με την οποία η τελευταία θα του πληρώνει ένα ποσό ως συμπληρωματικό εισόδημα στη σύνταξή του, με αντάλλαγμα το ίδιο το σπίτι μετά το πέρας της ζωής του συνταξιούχου.

- Σημειώνεται πως στη συμφωνία μεταξύ τράπεζας και συνταξιούχου μπορεί να υπάρχει ο όρος πως, μετά την αποβίωση του τελευταίου, θα μπορούν οι επίδοξοι κληρονόμοι του να ανακτήσουν την κυριότητα του σπιτιού του συνταξιούχου, επιστρέφοντας στο ακέραιο το σύνολο των ποσών που έδινε η τράπεζα σ’ αυτόν καθ΄ όλη τη διάρκεια της ισχύος της συμφωνίας.

- Η κοινοτική αυτή πρόταση έχει τον κωδικό τίτλο «αντίστροφο ενυπόθηκο δάνειο», ακριβώς γιατί ο συνταξιούχος βάζει υποθήκη το σπίτι του για να αυξήσει το τρέχον εισόδημά του και όχι ως εγγύηση για το ενδεχόμενο μη εξυπηρέτησης του στεγαστικού, καταναλωτικού ή επιχειρηματικού δανείου του.

Διέξοδος

Η πρόταση αυτή, σύμφωνα με πληροφορίες του «Κ», έχει αρχίσει να συζητείται ολοένα και περισσότερο στις Βρυξέλλες, ως μια από τις πιθανές διεξόδους στην ολοένα μεγαλύτερη ένδεια που αντιμετωπίζουν οι συνταξιούχοι, ειδικά στην Ελλάδα.

Η επερχόμενη εφαρμογή του νόμου 3863/2010 για το ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό (από την 1η Ιανουαρίου του 2015) σε συνθήκες ελλειμμάτων 1% του ΑΕΠ στα Ταμεία και νέας «έκρηξης» του πλήθους των συνταξιούχων αναμένεται να εντείνει τις πιέσεις πάνω στις συντάξεις, κυρίως τις επικουρικές, σημειώνουν στελέχη του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης στο «Κ». Η ρήτρα «μηδενικού ελλείμματος», που ισχύει στο Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ), την ίδια στιγμή που τα έσοδα από ασφαλιστικές εισφορές δεν φαίνεται να ανακάμπτουν, μπορεί να οδηγήσει το 2015-2016 σε νέες, και μάλιστα αλλεπάλληλες, περικοπές των επικουρικών συντάξεων. Γι’ αυτό έχει χτυπήσει «καμπανάκι» στη ΓΣΕΒΕΕ, που εκτιμά πως οι συντάξεις του Οργανισμού Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών, και ειδικά εκείνων που προέρχονται από το παλιό ΤΕΒΕ, θα είναι οι πρώτες που θα περικοπούν έως 20%-25%. Αντ’ αυτού, βέβαια, δεν θα ήθελαν στη ΓΣΕΒΕΕ να δουν τις περιουσίες των μελών τους να πηγαίνουν στις τράπεζες, όπως προτείνει η Ε.Ε. ως αντίβαρο στη μείωση των συντάξεων.

Στη «Λευκή Βίβλο» της Ε.Ε. για τις συντάξεις αναφέρεται πως, «παρόλο που οι πρόσφατες μεταρρυθμίσεις στον τομέα των δημόσιων συντάξεων έτειναν προς τη βελτίωση ή τη διατήρηση της προστασίας από τη φτώχεια, οι περισσότερες από αυτές τις μεταρρυθμίσεις θα έχουν ως αποτέλεσμα χαμηλότερα ποσοστά αναπλήρωσης (συντάξεις σε σχέση με προηγούμενες αποδοχές) στο μέλλον». Έτσι, από τη ΓΣΕΒΕΕ δεν αποκλείουν η πρόταση για την παροχή «αντίστροφων ενυπόθηκων δανείων» να κατέβει και... νοτιότερα των Βρυξελλών, και συγκεκριμένα στην Αθήνα, δεδομένου πως εδώ υπάρχει ένας εκρηκτικός συνδυασμός δραματικής μείωσης των συνταξιοδοτικών εισοδημάτων και εκτίναξης των «κόκκινων δανείων». Εξάλλου, από τη μια μεριά η δραματική μείωση των εισοδημάτων στην Ελλάδα και από την άλλη η εν εξελίξει αναδιάρθρωση του χώρου της ιδιωτικής ασφάλισης δεν επιτρέπουν –μεσοπρόθεσμα, τουλάχιστον– την ανάπτυξη της τελευταίας, παραδέχονται κορυφαία στελέχη της ασφαλιστικής αγοράς στο «Κ».

Η ίδια η «Λευκή Βίβλος» της Ε.Ε. για τις συντάξεις προβλέπει ότι «μερικές χώρες έχουν θεσπίσει μέτρα για τη συμπλήρωση των δημόσιων διανεμητικών συνταξιοδοτικών τους συστημάτων με ιδιωτικά ασφαλιστικά συστήματα, αλλά υπάρχει ευρύ πεδίο για περαιτέρω ανάπτυξη ευκαιριών για επικουρική συνταξιοδοτική αποταμίευση σε πολλά κράτη-μέλη. Αυτό προϋποθέτει, ωστόσο, ότι τα ιδιωτικά συνταξιοδοτικά συστήματα θα γίνουν ασφαλέστερα και οικονομικά αποδοτικότερα, καθώς και πιο συμβατά με τις ευέλικτες αγορές εργασίας και την κινητικότητα.

2014-10-25

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΨΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΩΝ ΤΟΥ…

"ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ" ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Ιστολόγιο  http://endrasi-ste.blogspot.com 
 
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΨΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΩΝ ΤΟΥ… 

Αθήνα 25/10/2014

Στην πρόσφατη "μηνιαία"συγκέντρωση του Συλλόγου μας, η  πλειοψηφία του Δ.Σ. και ειδικά ο Πρόεδρος, βρέθηκαν για άλλη μια φορά σε δεινή θέση, προκειμένου να πείσουν τους συναδέλφους για την ανάγκη ανάθεσηςτης διαχείρισης του Προγράμματος Μετεργασιακών Παροχών σε ασφαλιστική εταιρεία. Μπροστά στο ατελέσφορο των επιχειρημάτων τους και την οργή των συναδέλφων, οι οποίοι δεν τσιμπούσαν στο ¨δόλωμα¨του οφέλους από την αυτοτελή φορολόγηση του Προγράμματος με την ανάθεσή του σε ασφαλιστική εταιρεία, άρχισαν τη συστηματική ψευδολογία και τη συκοφάντηση του  εκπροσώπου της Κίνησης “ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ”  Συνταξιούχοι ΤτΕ στο Δ.Σ. του Σ.Σ.Τ.Ε. Να σημειωθεί ότι την περίοδο των γεγονότων όπως αυτά περιγράφονται παρά κάτω,  δεν υφίστατο η Κίνηση των “ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ”,  η οποία δημιουργήθηκε το Νοέμβριο του 2013 από μέλη της Κίνησης “Νέα Συνδικαλιστική Ενότητα" και ανεξάρτητους, ανένταχτους συναδέλφους συνταξιούχους. Στόχος, λοιπόν, είναι να συκοφαντηθεί η θέση και η μαχητικότητα της Κίνησης των “ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ” κατά οποιασδήποτε προοπτικής ανάθεσης της διαχείρισης, από φορείς εκτός Τράπεζας, δικαιωμάτων των συνταξιούχων της ΤτΕ

1.    Πρώτο Μεγάλο Ψέμα: "Ο Κ. Ευσταθίου εμφανίζεται εναντίον της ανάθεσης της διαχείρισης του Προγράμματος σε ασφαλιστική εταιρεία, αλλά έχει υπογράψει τον Κανονισμό Λειτουργίας του Προγράμματος"
Τα σχετικά κείμενα (α. Συμφωνία και β. Κανονισμός του Ειδικού Λογαριασμού με την επωνυμία «Πρόγραμμα Πρόσθετων Μετεργασιακών Παροχών»), στα οποία αναφέρεται η δυνατότητα ανάθεσης της διαχείρισης του Προγράμματος σε ασφαλιστική εταιρεία, υπογράφηκαν από τους Προέδρους και Γραμματείς των Συλλόγων των Εν ενεργεία και Συνταξιούχων, και επομένως φέρουν τις δικές τους υπογραφές (Ι. Γοζαδίνος και Ι. Πετρόπουλος) και ΟΧΙ του Κ. Ευσταθίου. Φυσικά και δεν περιμένουμε από αυτούς, οι οποίοι δεν τίμησαν τις υπογραφές τους στο κείμενο των προγραμματικών δεσμεύσεων (Ανακοίνωση Νο 2/30.4.2013 του Σ.Σ.Τ.Ε.), να αποκαταστήσουν την αλήθεια.                           

2.    Δεύτερο Μεγάλο Ψέμα: "Είχε συμφωνηθεί  το διαχωρισμένο τμήμα του Μερίσματος να μετατραπεί σε  ασφαλιστικό προϊόν"
Ο λόγος του διαχωρισμού του Μερίσματος και οι αρχικές συζητήσεις, στις οποίες μετείχε ο συνάδελφος Κ. Ευσταθίου, ήταν η αναζήτηση τρόπου επιστροφής στους συνταξιούχους της ΤτΕ, δια μέσου του διαχωρισμένου μέρους του Μερίσματος (16%), των μειώσεων οι οποίες προβλέπονται από τους μνημονιακούς νόμους και παραμένουν στο φορέα (για εμάς ΤτΕ). Αντί λοιπόν, οι μετέχοντες στις τελικές διεργασίες διαμόρφωσης του Προγράμματος (εκπρόσωποι των Σ.Υ.Τ.Ε. και Σ.Σ.Τ.Ε. και στελέχη της ΤτΕ, πλην του Κ. Ευσταθίου),  να συνδέσουν το Πρόγραμμα με τις μειώσεις, όπως είχε αρχικά σχεδιασθεί, το μετέτρεψαν σε ασφαλιστικό προϊόν με δυνατότητα ανάθεσης της διαχείρισής του σε ασφαλιστική εταιρεία! Το γεγονός αυτό αποκαλύπτει γιατί απέκλεισαν από τις τελικές  συζητήσεις για το Πρόγραμμα τον Κ. Ευσταθίου. Βέβαια μέσω του Προγράμματος έφεραν και επιστροφή στους συνταξιούχους της ΤτΕ, ενός ποσού ετήσιου ύψους 6 εκατομμυρίων ευρώ από το συνολικό ετήσιο ποσό των 50 και πλέον εκατομμυρίων ευρώ των μειώσεων των νόμων, οι οποίες παραμένουν στο φορέα (ΤτΕ). Αυτό και μόνο αποτέλεσε το λόγο, αντί ενός ¨εύκολου¨ ΟΧΙ σε όλα, ο Κ. Ευσταθίου να επιλέξει να συμβάλλει, δουλεύοντας το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος (22-24/6/2013), στη διαμόρφωση των τελικών κειμένων προτείνοντας αλλαγές, η υιοθέτηση των οποίων ήταν όρος για να ψηφίσει το διαχωρισμό του Μερίσματος στο Συμβούλιο Ασφάλισης, στις 25/6/2013, στο οποίο μετείχε ως εκπρόσωπος του Δ.Σ. του Σ.Σ.Τ.Ε.  Μεταξύ των αλλαγών, τις οποίες πρότεινε και υιοθετήθηκαν σημειώνουμε:

·     Την αυξημένη πλειοψηφία  των 4/5η οποία απαιτείται για τη λήψη απόφασης της Διαχειριστικής Επιτροπής του Προγράμματος προκειμένου για την τροποποίηση  των άρθρων του Κανονισμού των σχετικών με: α) τον τρόπο υπολογισμού της παροχής και      β) την ανάθεση της διαχείρισης του Προγράμματος σε ασφαλιστική εταιρεία.
·     Τη διαγραφή  από την εισήγηση προς το Συμβούλιο Ασφάλισης της αναφοράς στον εφαρμοστικό νόμο 4046/12, η διατήρηση της οποίας θα σήμαινε  υπαγωγή του  Μερίσματος στους μνημονιακούς νόμους.
·     Την αναγραφή, στα πρακτικά της συνεδρίασης του Σ.Α., ότι το 20% και το 16% είναι τμήματα αναπόσπαστα του Μερίσματος(36%), όπως αυτό περιγράφεται στον Κανονισμό του τ. Μετοχικού Ταμείου, για τους πρωτοασφαλισμένους πριν την 1.1.1193.

Μάλιστα, η επιμονή του να μη δώσει θετική ψήφο εάν παρέμενε η αναφορά στο νόμο, προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση του Προέδρου του Σ.Σ.Τ.Ε., ο οποίος απαιτούσε, ενώπιων όλων των συναδέλφων οι οποίοι είχαν ήδη προσέλθει για τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφάλισης, την άμεση παραίτησή του από το Συμβούλιο Ασφάλισης, προκειμένου να αντικατασταθεί από τον ίδιο. Φυσικά δεν υπέκυψε στις απειλές και οι αλλαγές τις οποίες πρότεινε έγιναν δεκτές από το Σ.Α. Στη συνέχεια αυτές προβλήθηκαν, με ανακοινώσεις των Σ.Σ.Τ.Ε. και Σ.Υ.Τ.Ε., ως επιτυχία τους!

3.    Τρίτο Μεγάλο Ψέμα :  "Έχει υπογραφεί Κανονισμός στον οποίο έχει συμφωνηθεί η ανάθεση του Προγράμματος σε ασφαλιστική εταιρεία"
Η πλειοψηφία του Δ.Σ. του Σ.Σ.Τ.Ε. παρουσιάζει σαν πραγματικότητα, τη δυνατότητα ανάθεσης της διαχείρισης του Προγράμματος σε ασφαλιστική εταιρεία, υπό την προϋπόθεση της αυξημένης πλειοψηφίας των 4/5 όπως προβλέπεται στον Κανονισμό. Αλήθεια, γιατί δεν αναφέρουν καθόλου αυτή την προϋπόθεση; Μήπως δεν θέλουν να αποκαλυφθεί  πως αν όλοι αυτοί δεν θέλουντην ασφαλιστική εταιρεία, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μας την επιβάλει; Προκειμένου, λοιπόν, να ανατεθεί το Πρόγραμμα σε ασφαλιστική εταιρεία, η μόνη αλλά απαραίτητη προϋπόθεση είναι ότι σε εισήγηση της Διαχειριστικής Επιτροπής για ανάθεση του Προγράμματος σε ασφαλιστική εταιρεία πρέπει να συμφωνήσει και να ψηφίσει θετικά, έστω και ένας από τους εκπρόσωπους του Σ.Υ.Τ.Ε. και του Σ.Σ.Τ.Ε.!!

Υπενθυμίζουμε, πως στη Γενική Συνέλευση του Σ.Σ.Τ.Ε., της 27/3/2014, έχει αποφασισθεί πως, σε περίπτωση εισήγησης της Διαχειριστικής Επιτροπής για ανάθεση του Προγράμματος σε ασφαλιστική εταιρεία, η ψήφος του εκπροσώπου του Σ.Σ.Τ.Ε. θα είναι ανάλογη της απόφασης ΄Εκτακτης Συνέλευσης των μελών του Σ.Σ.Τ.Ε. για το συγκεκριμένο θέμα. 

Αν λοιπόν το Προεδρείο και οι συνοδοιπόροι του, επιλέγουν να παραδώσουν τη διαχείριση δικαιωμάτων των συνταξιούχων της ΤτΕ σε φορείς εκτός Τράπεζας, ας έχουν τουλάχιστον το θάρρος να αναλάβουν την ευθύνη να πείσουν τους συναδέλφους και να μην ψάχνουν για άλλοθι!!

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς,

Η ΟΜΑΔΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ
Αναγνωστοπούλου Δήμητρα, Βαξεβανάκη Έλλη, Δεληπέτρος Δημήτρης, Ευσταθίου Κώστας, Καραγιάννης Ιπποκράτης, Καραφωτιά Φωφώ, Κουλούρης Γιώργος, Κουρκουτσάκη Τίνα, Κωνστανταράκη Εύα,  Μαγκλάρας Κώστας, Μελισσείδου Ελένη, Μπαλαούρας Μάκης, Μοσχονησίου Βάσω, Μουτσάκη Μάρθα, Μπουλαλά Αγγελική, Νέστωρας Γιώργος, Παπαμάργαρης Χάρης, Πατσιλίβα Μαργαρίτα, Χατούπη Μαρία, Χρηστίδης Απόστολος.

Για πλήρη ενημέρωση σχετικά με τις θέσεις και τις τακτικές συναντήσεις μας, καθώς και για επικοινωνία: Blog: http://endrasi-ste.blogspot.com    Email: endrasi.ste@gmail.com

2014-10-23

ΠΡΟΣΟΧΗ: "ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ" ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΥΓΕΙΑΣ...

Γερμανοί συνδικαλιστές ρίχνουν φως στις προθέσεις της Task Force:


Το γερμανικό υπουργείο Yγείας έχει αναλάβει να συμβουλεύσει τις ελληνικές αρχές ώστε να αναμορφωθεί το ελληνικό σύστημα υγείας υπό τα γερμανικά πρότυπα. Αυτό που η κυβέρνηση συμφώνησε να εισαγάγει στην Ελλάδα δεν είναι π.χ. το γερμανικό επίτευγμα της καθολικής ασφαλιστικής κάλυψης του πληθυσμού.

Αυτό που θα αντιγράψουμε είναι το πιο αμφιλεγόμενο κομμάτι του γερμανικού συστήματος- υπεύθυνο για τον τρομακτικό αποδεκατισμό του νοσηλευτικού προσωπικού και για τα “ματωμένα εξιτήρια” ασθενών των οποίων η ανάρρωση δεν συμμορφώθηκε προς τον προβλεπόμενο προϋπολογισμό. Ενα σύστημα που από την εφαρμογή του, το 2003, όχι μόνο δεν μείωσε το κόστος του γερμανικού συστήματος υγείας αλλά ούτε καν έκαμψε τους ρυθμούς αύξησης του κόστους.

Οι Κάλε Κούνκελ και Κρίστιαν Γκόνταου, στελέχη του συνδικάτου Ver.di στον τομέα της υγείας, είδαν αρκετά στο ταξίδι τους στην Ελλάδα, στις αρχές Οκτωβρίου. Αυτό που επεσήμαναν είναι ότι πολλοί ασχολούνται, και δικαίως, με τα άμεσα προβλήματα του κλάδου, τις περικοπές μισθών, υγειονομικού προσωπικού και χρηματοδότησης, την ώρα που σε υψηλότερο επίπεδο μπαίνουν οι βάσεις για την μόνιμη υποβάθμιση του συστήματος υγείας- ακόμη και όταν η λιτότητα παρέλθει.

Το γερμανικό σύστημα, που βασίζεται στα “DRGs” (ομάδες διαγνώσεων) δεν χρηματοδοτεί τα δημόσια νοσοκομεία με βάση τα έξοδά τους αλλά με βάση μία εργοστασιακή λογική τυποποίησης, σύμφωνα με την οποία όλοι οι ασθενείς που υποφέρουν από συγκεκριμένη πάθηση έχουν τις ίδιες ανάγκες, που κοστολογούνται με τον ίδιο τρόπο. Είτε ένας ασθενής νοσηλευτεί τέσσερις ημέρες, είτε δύο εβδομάδες, το νοσοκομείο θα εισπράξει από το ασφαλιστικό ταμείο το ίδιο ποσό, αυτό που αντιστοιχεί στην διάγνωσή του. Είτε μείνει στην εντατική μία ημέρα είτε μείνει τρεις, η αποζημίωση του νοσοκομείου θα είναι ίδια.

“Νοσηλεύτριες μας λένε ότι πλέον περιθάλπουν στους θαλάμους ασθενείς που πριν δέκα χρόνια θα ήταν οπωσδήποτε στην εντατική”, λέει ο Γκόνταου. “Φτιάχνουν έναν “κυλιόμενο διάδρομο” ασθενών. Δεν κοιτάς την ξεχωριστή κατάσταση του κάθε ασθενή, προσπαθείς να τον ταιριάξεις μέσα στο σύστημα. Και αυτό οδηγεί σε καταστάσεις που οι ασθενείς παίρνουν εξιτήριο πιο νωρίς από ότι πρέπει”, προσθέτει.

“Επειδή τα τελευταία χρόνια το ποσό που λαμβάνουν τα νοσοκομεία για τις υπηρεσίες τους αυξάνεται λιγότερο από το κόστος των υπηρεσιών, δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος. Τα νοσοκομεία μπορούν να επιβιώσουν μόνο αυξάνοντας τον αριθμό των περιστατικών που περιθάλπουν”, αναφέρει κοινοβουλευτική ερώτηση βουλευτών της γερμανικής αντιπολίτευσης που υποβλήθηκε πέρυσι. “Είτε πρέπει να περιθάλπουν περισσότερους ασθενείς, είτε οι θεραπείες να γίνονται πιο επεμβατικές”, σημειώνουν οι ερωτώντες βουλευτές.

Η κυβέρνηση της Γερμανίας αναγνώρισε εμμέσως ότι υπάρχει πρόβλημα, αναφέροντας στην απάντησή της, με ημερομηνία 14/8/2013 ότι “δρομολογούνται τα πρώτα μέτρα ώστε να καταργηθούν τα κίνητρα για μη ιατρικώς ενδεδειγμένους χειρισμούς”. Συνοψίζοντας μελέτη που έγινε από τους ίδιους τους διαχειριστές του συστήματος, η γερμανική κυβέρνηση αναφέρει ότι “στο διάστημα 2006-2008, μόνο το ένα τρίτο της αύξησης της προσφοράς υπηρεσιών μπορεί να εξηγηθεί από την δημογραφική εξέλιξη του πληθυσμού”.

Στο βάθος, ιδιωτικοποίηση

Το σύστημα υποχρεώνει ακόμη και τα δημόσια νοσοκομεία να αποκομίζουν κέρδη από την περίθαλψη των ασθενών, προκειμένου να κλείνουν τις τρύπες της υποχρηματοδότησης των υποδομών τους από τα ομοσπονδιακά κρατίδια. “Όταν μάλιστα τεθεί σε εφαρμογή το “φρένο χρέους”, το 2017, πάρα πολλοί δήμοι και κρατίδια θα κοιτάξουν να ξεφορτωθούν τα νοσοκομεία τους. Η πίεση για ιδιωτικοποίηση θα ενταθεί, γιατί οι κοινότητες θα σκεφτούν πως μπορούν να απαλλαγούν από οικονομικά βάρη και οι κλινικές είναι σίγουρα ένα από αυτά”, σημειώνει ο Κούνκελ, περιγράφοντας το μέλλον του γερμανικού συστήματος αλλά και το μέλλον του ΕΣΥ αν εφαρμοστούν τα DRGs. Πρώτα η ευθύνη για την βιωσιμότητα του κάθε νοσοκομείου μεταφέρεται στο ίδιο το νοσοκομείο, μετά αυτό χρεώνει τα ασφαλιστικά ταμεία με υπηρεσίες που δεν είναι ιατρικά αναγκαίες και βγάζει από τη μύγα ξύγκι για να επιβιώσει χωρίς κρατική χρηματοδότηση, μετά αποτυγχάνει και μετά περνά για ένα κομμάτι ψωμί στα χέρια ιδιωτικών αλυσίδων νοσοκομείων.

Παρόλο που το σύστημα επαινείται για τον υποτιθέμενο “εξορθολογισμό του κόστους” και την “αποτελεσματικότητά” του, τα βάρη που φορτώνει στα ασφαλιστικά ταμεία είναι όλο και μεγαλύτερα. “Παρακολούθησα μια παρουσίαση των ασφαλιστικών ταμείων για το σύστημα που συνόψιζε την εφαρμογή του ως εξής “Πετύχαμε αποτελεσματικότητα και διαφάνεια. Αυτό που πρέπει τώρα να διαχειριστούμε είναι η αύξηση των περιστατικών και η αύξηση του κόστους”, λέει ο Κούνκελ.

Ο θάνατος της νοσοκόμας

Κομβικό ρόλο στο σύστημα αυτό διαδραματίζουν οι γιατροί, οι οποίοι “φέρνουν τα χρήματα” στα νοσοκομεία. Αντιθέτως, το νοσηλευτικό προσωπικό αντιμετωπίζεται ως συμπιέσιμο κόστος. “Οι νοσοκόμες είναι αυτές που μπορούν να πεταχτούν από το σύστημα. Οι γιατροί όχι, γιατί οι γιατροί φέρνουν χρήματα με τις επεμβάσεις. Το να φροντίζεις τους ανθρώπους είναι ένα κόστος που μπορεί να περικοπεί”, επισημαίνει ο Κούνκελ.

Ο Γερμανός συνδικαλιστής εξηγεί ότι η μείωση του νοσηλευτικού προσωπικού στη χώρα του άρχισε όταν καταργήθηκε η υποχρεωτική αναλογία νοσηλευτικού προσωπικού προς ασθενείς το 1996 και εντάθηκε από το 2003, όταν υιοθετήθηκαν τα DRGs. “Ως το 2008 χάσαμε 50.000 νοσηλευτές και νοσηλεύτριες, και οι εργασιακές συνθήκες επιδεινώθηκαν. Πλέον, το 60% ως 70% των νοσηλευτών/τριών λένε ότι δεν μπορούν να κάνουν αυτό που πρέπει για το καλό των ασθενών. Και αν δουλεύουν σε αυτό το σύστημα για χρόνια, αρρωσταίνουν και οι ίδιες. Νοσηλεύτρια ειναι η χειρότερη δουλειά που μπορεί να κάνει κανείς στο γερμανικό σύστημα”, λέει ο Κούνκελ.

Στην Νορβηγία η αναλογία νοσηλευτών προς ασθενείς είναι 1 προς 3. Στην Καλιφόρνια είναι 1 προς 5. Στη ευημερούσα Γερμανία, την πρώτη βιομηχανική δύναμη της Ευρώπης, έχει φθάσει το 1 προς 10. “Εχουμε μια κατάσταση που αυξάνονται τα περιστατικά, αυξάνονται οι γιατροί και μειώνονται οι νοσοκόμες. Από ολόκληρη την Ευρώπη, η Γερμανία εχει την χειρότερη αναλογία ασθενών προς νοσηλευτικό προσωπικό, ακόμη χειρότερη και από την Ελλάδα πριν την κρίση”, σημειώνει ο Γερμανός συνδικαλιστής.

Ως βαλβίδα εκτόνωσης των τρομακτικών πιέσεων προς το νοσηλευτικό προσωπικό χρησιμοποιούνται οι προσλήψεις από το εξωτερικό. “Καταρχήν λίγοι νέοι στη Γερμανία επιλέγουν αυτόν τον κλάδο, ενώ αν το κάνουν, μετά από 5 χρόνια ζητούν μειωμένο ωράριο γιατί είναι αδύνατο να αντεπεξέλθουν σε πληρη απασχόληση, ενώ μετά από 10 χρόνια τα παρατάνε ή φροντίζουν να κάνουν την ίδια δουλειά σε άλλη χώρα, πχ στην Ελβετία”, λέει ο Κούνκελ. “Και τώρα εξάγουμε την γερμανική κρίση στη χώρα σας προσλαμβάνοντας στη Γερμανία τους δικούς σας εκπαιδευμένους νοσηλευτές και στέλνοντάς σας αυτό το υπέροχο σύστημα”.

Περισσότερα: http://left.gr/news/erhomaste-stin-ellada-gia-na-exagoyme-tin-krisi-toy-systimatos-ygeias-mas#sthash.5fNN7KaI.dpuf

Μια παράσταση που δεν πρέπει να χάσετε..!

Maurice Maeterlinck
Εσωτερικό 


Μια συμπαραγωγή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου με την Ομάδα Θεάτρου  ΑΤΟΝΑλ 

Η Ομάδα Θεάτρου ΑΤΟΝΑλ μετά την μεγάλη επιτυχία του πρώτου κύκλου παραστάσεων, παρουσιάζει για δεύτερη σαιζόν την παράσταση Εσωτερικό του Μ.Μαίτερλινκ σε σκηνοθεσία Σοφίας Μαραθάκη (κόρη της συν. Μαρίας Μαραθάκη).
Η Ομάδα Θεάτρου ΑΤΟΝΑλ παρουσίασε την πρώτη της παράσταση Το Κόκ(κ)αλο που τραγουδούσε, βασισμένη στο ομώνυμο παραμύθι των Αδελφών Γκρίμ σε σκηνοθεσία Σοφίας Μαραθάκης στα πλαίσια του διεθνούς φεστιβάλ για τα παραμύθια των αδερφών Γκριμ GRIMMKnot που φιλοξένησε η ΚΝΟΤ Gallery (Σεπτέμβριος - Δεκέμβριος 2012) και διοργάνωσε ο Θέμελης Γλυνάτσης . Η παράσταση ξαναπαίχτηκε στο Θέατρο του Νέου Κόσμου την άνοιξη του 2013.Μετά την συνεργασία της με την Εταιρεία Θεάτρου DOT και τον σκηνοθέτη Θέμελη Γλυνάτση στην παράσταση Και τα ψάρια βγήκαν να πολεμήσουν ενάντια στους ανθρώπους της Ανχέλικα Λίντελ που παρουσιάστηκε στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών 2014 με μεγάλη αποδοχή από κοινό και κριτική, η ομάδα Θεάτρου ΑΤΟΝΑλ επιστρέφει αυτή τη φορά στην Κεντρική Σκηνή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου από 13 Οκτωβρίου μέχρι και 25 Νοεμβρίου.

Μετάφραση                                                 Δημήτρης Δημητριάδης

Σκηνοθεσία                                                 Σοφία Μαραθάκη

Δραματουργική  επεξεργασία                     Ελένη Τριανταφυλλοπούλου

Σκηνικά                                                       Εύα Μαραθάκη

Κοστούμια                                                    Ιωάννα Τσάμη

Μουσική                                                       Βασίλης Τζαβάρας

Επιμέλεια Κίνησης                                      Βρισηίδα Σολωμού

Φωτισμοί                                                     Σάκης Μπιρμπίλης

Φωτογραφίες                                              Andrea Bonetti

Βοηθός Σκηνοθέτη                                     Καλλιρρόη Μυριαγκού

Κατασκευή Σκηνικού                                Αδριανός Ζαχαριάς

Σχεδιασμός Αφίσας                                    Παντελής Μάκκας

Υλικό Προγράμματος                                Ελένη Τριανταφυλλοπούλου ,                          
                                                                     Σοφία Μαραθάκη

Παίζουν οι ηθοποιοί: Νέστωρ Κοψιδάς, Εύα Νικηφόρου, Αλεξάνδρα Ντεληθέου, Κώστας Κορωναίος/Κωνσταντίνος Παπαθεοδώρου, Φωτεινή Παπαχριστοπούλου, Σωτήρης Τσακομίδης  

Μια ακόμα υπενθύμιση της ανελέητης δύναμης του πεπρωμένου έρχεται να δώσει ο MauriceMaeterlinck με το Εσωτερικό του.  Όταν ένα νεαρό κορίτσι πνίγεται στο ποτάμι, ένας άντρας αναλαμβάνει το καθήκον να μεταφέρει τη μακάβρια είδηση στην ανυποψίαστη οικογένεια του. Προτού εκπληρώσει τη θλιβερή αυτή αποστολή, συζητάει για το συμβάν με έναν ξένο μπροστά ακριβώς από τα παράθυρα πίσω από τα οποία βλέπουμε την αδιατάρακτη ακόμα ρουτίνα της οικογένειας. Μάρτυρες, ηδονοβλεψίες ή απλά παρατηρητές; Ποιος μπορεί να απαντήσει με ευκολία όταν μάλιστα κατά τη διάρκεια του έργου έρχεται αντιμέτωπος με μια αφόρητη υποψία: μήπως το Εσωτερικό είναι τελικά ένα κάτοπτρο που καθρεφτίζει το δικό μας εύθραυστο κι ανοχύρωτο εσωτερικό τοπίο;

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
από 13.10.2014
μέχρι 25.11.2014

Παραστάσεις
Δευτέρα, Τρίτη 21:15


__________________________________

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ

Έντυπη Έκδοση Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014

Προσωπική ματιά

Ευτυχείς στην πλάνη τους

Την εύθραυστη, αόρατη γραμμή του ορίου μεταξύ της ανθρώπινης ευτυχίας και της ανθρώπινης δυστυχίας σκιτσάρει ανάγλυφα ο Μορίς Μέτερλιγκ (1862-1949) στο «Εσωτερικό» του, που παρουσιάζεται σε μια αξιόλογη παράσταση από την ομάδα Ατονάλ (στο Θέατρο του Νέου Κόσμου).
Εχει μεγάλο ενδιαφέρον το πώς ο Βέλγος νομπελίστας παρουσιάζει τους ανύποπτους ακόμα για τη δυστυχία που τους περιμένει ήρωές του, μέσα από τα λόγια των μαντατοφόρων του κακού, που παρακολουθούν τα «θύματα» της κακοτυχίας στο μεγαλύτερο μέρος του έργου αμφιθυμικοί -δειλιάζουν να ανακοινώσουν την μαύρη είδηση- από τα παράθυρα της οικίας τους: «Φαίνονται ευτυχισμένοι. Πιστεύουν πως είναι ασφαλείς επειδή έχουν βάλει κλειδαριές στην πόρτα». (Οι άνθρωποι πάντοτε θα ζούμε μέσα στην πλάνη, μαρτυρά ο Μέτερλινγκ.)

Ο αγγελιαφόρος του αποτρόπαιου πνιγμού της κόρης γνωρίζει ότι κρατά στα χέρια του όλη την ευτυχία τους. Κι όλο αναβάλλει να ανατρέψει τη ζωή τους με το κακό νέο. Το έργο εκτυλίσσεται με μοιρασμένη τη δράση μεταξύ του ταραγμένου εξωτερικού χώρου της οικίας, όπου οι μαντατοφόροι σχεδιάζουν και επανασχεδιάζουν τον τρόπο που θα μεταδώσουν την είδηση, και του ήρεμου εσωτερικού, που ακόμα δεν έχει στοιχειώσει το κακό που όμως ήδη υφίσταται. «Ο Μέτερλινγκ δεν μεταγράφει τη ζωή μιας οικογένειας στο εσωτερικό ενός σπιτιού, αλλά το εσωτερικό μάλλον του καθενός. Εγκαινιάζει αυτό που ο Εντγκάρ Μορέν διερμηνεύει με τρόπο πολύ απλό ως εκείνο που είναι όχι πλέον η εποχή του ανθρώπου των σπηλαίων, αλλά η εποχή των σπηλαίων του ανθρώπου. Το ζήτημα είναι να μην αφήσει κανείς αυτά τα χωρίς εικόνα σπήλαια να ζήσουν μόνα την αγωνία τους. Πρέπει να επισκεφθείς, να εξερευνήσεις αυτά τα σπήλαια και να αποπειραθείς να δώσεις μαρτυρία γι' αυτά μ' έναν τρόπο τυφλό, ασυνείδητο και σκοτεινό», σημειώνει ο αειθαλής Claude Regy.

Η καλή σκηνοθεσία της Σοφίας Μαραθάκη αποδίδει αυτό το φόβο της εξερεύνησης και διογκώνει το χάσμα μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού χώρου, παρουσιάζοντας το σιωπηλό, αύταρκες, ευτυχές ζευγάρι των γονιών της νεκρής σαν σπαστικές μαριονέτες, ενώ οι ήρωες στον εξωτερικό χώρο (τους χωρίζουν τρία κάδρα-παράθυρα) ενσαρκώνονται εντελώς ρεαλιστικά. Κι αυτό είναι ένα πρόβλημα: «Γραμμένο κανονικά για μαριονέτες, το έργο διακηρύσσει τη θέληση της μη ενσάρκωσης και απομακρύνει κάθε είδους ρεαλιστική σκηνοθεσία», υποστηρίζει εύστοχα ο Regy.
Ακριβείας και στους υπαινιγμούς είναι η μετάφραση του Δ. Δημητριάδη και δυνατή η υποκριτική ομάδα: Σωτήρης Τσακομίδης, Κωνσταντίνος Παπαθεοδώρου, Εύα Νικηφόρου, Αλεξάνδρα Ντεληθέου, Φωτεινή Παπαχριστοπούλου, Νέστωρ Κοψιδάς.

ΙΩΑΝΝΑ ΚΛΕΦΤΟΓΙΑΝΝΗ
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=2014-03-13&s=proswpikh-matia